چکیده این تحقیق به منظور بررسی مقایسه ای اثر اسیدبوریک و بوراکس بر خاصیت کندسوزکنندگی چوب ممرز انجام گرفت. اهداف اصلی این تحقیق بررسی اثر زمان تیمار و نوع ماده کندسوزکننده بر میزان جذب و درصد کاهش وزن، پس از آزمایش کندسوزکنندگی در چوب ممرز بود. به منظور دستیابی به اهداف فوق تعداد 40 عدد نمونه به ابعاد 100×2×1 سانتی متر را به رطوبت 7درصد رسانده و وزن شدند. سپس 20 عدد نمونه چوب با اسیدبوریک و 20 عدد نمونه با بوراکس در زمان های 60، 90، 120 و 150 دقیقه به طور جداگانه با استفاده از روش غوطه وری آغشته شدند.در جه حرارت محلول در تمامی تیمارها یکسان و 80 درجه سانتی گراد در نظر گرفته شد. پس از آغشتگی، نمونه ها به مدت 4 دقیقه تحت آزمایش کندسوز شدن توسط دستگاه هاریسون قرار گرفتند و کاهش وزن هر 30 ثانیه یکبار از روی دستگاه یادداشت شد و مشاهده شد که کدامیک از نمونه ها در مدت 30 ثانیه کمتراز یک درصد وزن خود را از دست دادند. با تفاضل دو وزن قبل از آغشتگی و بعد از آغشتگی، مقدار نمک جذب شده مشخص شد. نتایج نشان داد که به طور کلی با افزایش زمان تیمار میزان جذب اسید بوریک و بوراکس افزایش یافت و همچنین نوع ماده تاثیری بر میزان جذب نداشت.نتایج مربوط به کاهش وزن نشان داد که با افزایش زمان تیمار، درصد کاهش وزن کاهش یافت. کمترین میزان کاهش وزن در نمونه های تیمار شده با بوراکس به دست آمد. سرانجام نمونه های تیمارشده با بوراکس در زمان 150 دقیقه تیمار برتر شناخته شد.

به منظور تعیین ویژگی های فیزیکی(میزان جرم ویژه)، شیمیایی(مقدار سلولز، لیگنین، مواد استخراجی و خاکستر)، مکانیکی(مدول گسیختگی، مدول الاستیسیته، فشار موازی الیاف) و همچنین میزان پوسیدگی و هوازدگی چوب بلوط و راش استفاده شده در بنای تاریخی مدرسه ی عمادیه گرگان، نمونه های چوبی تهیه و مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان مواد استخراجی در نمونه های فرسوده نسبت به نمونه های سالم در سطح 5 درصد دارای اختلاف معنی داری نبود. اما میزان سلولز و لیگنین در نمونه های مذکور کاهش یافته و اختلاف معنی داری بین میانگین ها وجود داشت. میزان خاکستر در راش فرسوده کمتر از راش سالم بوده و دارای اختلاف معنی داری بوده است. اما در بلوط فرسوده درصد خاکستر بیشتر از نمونه ی سالم آن بوده و اختلاف معنی داری بین میانگین ها مشاهده نشد. دانسیته ی نمونه های فرسوده کاهش یافته و دارای اختلاف معنی داری در سطح 5 درصد بوده است. به طبع آن تمامی مقاومت های مکانیکی بررسی شده در نمونه های فرسوده کاهش داشته و اختلاف معنی داری بین میانگین ها مشاهده شده است. بررسی میزان پوسیدگی نمونه های مذکور نشان داد که تمامی سلول های اشعه و اکثر پارانشیم های طولی آلوده به قارچ بودند. و آثار هیفای قارچ در آن ها مشخص بود. کاهش تمامی خاصیت های اندازه گیری شده به دلیل پوسیده بودن چوب است. چون میزان ترکیبات شیمیایی چوب بر اثر آنزیم های قارچ های چوب خوار و همچنین بر اثر هوازدگی تخریب شده و به طبع خواص فیزیکی و مکانیکی نیز تغییر خواهد کرد.