زمینه و اهداف: هدف این تحقیق مقایسه اثر هشت هفته تمرینات هوازی و قدرتی بر شاخص های قند خون و نیمرخ لیپیدهای پلاسمای خون مردان دیابتی نوع 2 شهر اهواز بود. مواد و روش ها: در این مطالعه 30 مرد (6/45سال) مبتلا به دیابت نوع 2 پس از غربالگری به صورت تصادفی در سه گروه 10 نفره (تمرینات قدرتی، تمرینات هوازی و گروه کنترل) قرار داده شدند. گروه های تمرینی، تمرینات خود به مدت هشت هفته، یک روز در میان انجام دادند. گروه هوازی با شدت 70-50 درصد ضربان قلب ذخیره و گروه قدرتی با شدت 70-30 درصد یک تکرار بیشینه به تمرین پرداختند. گروه کنترل در طول این دوره از فعالیت ورزشی منع شدند. قند خون ، هموگلولین گلیکوزیله و پروفایل لیپیدی ( تری گلیسیرید، لیپوپروتئین کم چگال، لیپوپروتئین بسیار کم چگال و لیپوپروتئین پر چگال) قبل و بعد از هشت هفته اندازه گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی زوجی و تحلیل واریانس یک طرفه با سطح معنی داری 05/0? p استفاده شد. یافته ها: یافته های این تحقیق نشان داد که کاهش معنی دار آماری در fbs، hba1c، فروکتوزآمین و افزایش معنی داری در hdl پس از هشت هفته تمرینات هوازی و قدرتی وجود داشت(05/0? p). همچنین کاهش معنی داری در ldl پلاسما فقط در گروه هوازی دیده شد(05/0? p). در گروه کنترل هیچ تغییر معنی داری در فاکتورهای مورد بررسی مشاهده نشد(05/0? p). نتیجه گیری: تمرینات هوازی و قدرتی روشهای موثری در کنترل گلیسمیک و بهبود پروفایل لیپیدی در دیابت نوع 2 می باشند.

چکیده: زمینه و اهداف: هدف این تحقیق مقایسه اثر هشت هفته تمرینات هوازی تداومی و تناوبی بر شاخص های قند خون و نیمرخ لیپیدهای پلاسمای خون مردان دیابتی نوع 2 شهر اهواز بود. مواد و روش ها: در این مطالعه 30 مرد (47/3±2/45سال) مبتلا به دیابت نوع 2 پس از غربالگری به صورت تصادفی در سه گروه 10 نفره (تمرینات هوازی تداومی، تمرینات هوازی تناوبی و گروه کنترل) قرار داده شدند. گروه های تمرینی، تمرینات خود به مدت هشت هفته، یک روز در میان انجام دادند. گروه هوازی با شدت 60 درصد ضربان قلب ذخیره و گروه تناوبی با شدت 80 درصد ضربان قلب ذخیره به تمرین پرداختند. گروه کنترل در طول این دوره از فعالیت ورزشی منع شدند. قند خون ، فروکتوزآمین هموگلوبین گلیکوزیله و پروفایل لیپیدی( تری گلیسیرید، لیپوپروتئین کم چگال و لیپوپروتئین پر چگال) قبل و بعد از هشت هفته اندازه گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی زوجی و تحلیل واریانس یک طرفه با سطح معنی داری 05/0? p استفاده شد. یافته ها: یافته های این تحقیق نشان داد که کاهش معنی دار آماری در fbs، hba1c، فروکتوزآمین ،ldl و افزایش معنی داری در hdl پس از هشت هفته تمرینات هوازی تداومی و تناوبی وجود داشت(05/0? p). همچنین کاهش معنی داری fbs، hba1c فروکتوزآمین و tg وافزایش معنی داری در hdlپلاسما پس از 8هفته تمرین تناوبی دیده شد. دیده شد(05/0? p). در گروه کنترل هیچ تغییر معنی داری در فاکتورهای مورد بررسی مشاهده نشد (05/0< p). نتیجه گیری: تمرینات هوازی تداومی و تناوبی روشهای موثری در کنترل گلیسمیک و بهبود پروفایل لیپیدی در دیابت نوع 2 می باشند. اما تمرینات هوازی تناوبی تغییرات بارزترو بهتری نسبت به تمرینات هوازی تداومی داشتند