زمینه و هدف: پژوهش حاضر به منظور مقایسه اثر بخشی دو گروه درمانی با رویکرد وجودی و رویکرد معنوی بر اعتماد، عزت نفس و اضطراب زنان مطلقه انجام شده است. مواد و روش ها: تعداد 45 نفر از زنان مطلقه ی مراجعه کننده به مراکز مشاوره و کلینیک های مددکاری(آریا و بهار) شهر مشهد با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس پس از غربالگری انتخاب و به روش گمارش تصادفی در سه گروه به عنوان گروه آزمایش اول (گروه درمانی وجودی)، گروه آزمایشی دوم (گروه درمانی معنوی) و گروه کنترل قرار گرفتند. قبل از آغاز گروه تمامی اعضاء به سه پرسشنامه 16 عاملی کتل، عزت نفس کوپراسمیت و اضطراب اشپیلبرگر جهت سنجش میزان اعتماد، عزت نفس و اضطراب پاسخ دادند و سپس اعضای گروه های آزمایشی هر یک در 12 جلسه ی 2 ساعته مداخله ی درمانی (2بار در هفته) شرکت کردند. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس یکراهه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: گروه درمانی وجودی نسبت به گروه درمانی معنوی در افزایش اعتماد (49/18 = f ، 04/18 = f و 01/0 > p)، افزایش عزت نفس (48/20 = f ، 25/17 = f و 01/0 > p) و کاهش اضطراب(29/21 = f ، 61/19 = f و 01/0 > p)در زنان مطلقه به طور معنادار بیشتر اثربخش بود. (01/0 >p). نتیجه گیری: گروه درمانی وجودی و معنوی بر افزایش اعتماد و عزت نفس و کاهش اضطراب در زنان مطلقه اثربخش می باشند،اما اثربخشی گروه درمانی وجودی نسبت به گروه درمانی معنوی به طور معنادار بیشتر است. واژگان کلیدی: اثر بخشی - گروه درمانی وجودی – گروه درمانی معنوی – اعتماد – عزت نفس – اضطراب