چکیده هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه گری امنیت شغلی در رابطه بین هویت سازمانی با توانمند سازی کارکنان می باشد.. جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان مرودشت بوده که در سال 92-91 مشغول به کار می باشندکه تعداد آنها110 نفر می باشد. در این پژوهش از روش سرشماری استفاده شده است. برای گردآوری داده ها از 3 پرسشنامه؛ مقیاس توانمندسازی روانشناختی اسپریتز، پرسشنامه امنیت شغلی نیسی و پرسشنامه هویت سازمانی میل استفاده شده است که روایی و پایایی آنها مورد تأیید قرار گرفته است.نتایج نشان داد که بین هویت سازمانی با توانمندسازی کارکنان رابطه معناداری وجود دارد، بین ابعاد امنیت شغلی(تمرکز بر شغل، جابجایی کمتر در شغل، انتخاب شغل مناسب، رضایت شغلی، تعهد سازمانی، دفاع از سازمان) با توانمندسازی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد، مولفه های امنیت شغلی (تمرکز بر شغل، جابجایی کمتر در شغل، انتخاب شغل مناسب، رضایت شغلی، تعهد سازمانی، دفاع از سازمان) می تواند توانمندسازی را پیش بینی کند و همچنین نتایج حاکی از نقش واسطه ای بعدهای رضایت شغلی، احساس آرامش و تعهد سازمانی بین متغیرهای هویت سازمانی و توانمندسازی می باشد. کلید واژه ها: امنیت شغلی، هویت سازمانی، توانمند سازی.