تب مالت از مهم ترین بیماری های مشترک انسان و حیوان است که به جز 17 کشور که عمدتاً توسعه یافته هستند و این بیماری در آنها ریشه کن شده است، در سراسر جهان شیوع دارد. این بیماری هم به لحاظ عوارض روی انسان و حیوان و هم خسارت های اقتصادی ناشی از آن قابل اهمیت می باشد. ایران جزو پنج کشور با میزان بروز بالا در منطقه خاورمیانه می باشد. این رساله حاصل کاری تحقیقی در استان کرمانشاه است که با استفاده از گزارشات و منابع آماری مربوط به مرکز بهداشت استان کرمانشاه، سازمان هواشناسی و سازمان جهاد کشاورزی استان کرمانشاه انجام شده است؛ و قصد دارد با بررسی عوامل جغرافیایی و میزان بروز و ابتلا به بیماری تب مالت، ارتباط یا عدم ارتباط میان آنها را مشخص سازد. به منظور پیشبرد روند تحقیق، میزان بروز بیماری تب مالت در استان کرمانشاه به تفکیک شهرستان های استان، با استفاده از نرم افزار excel مشخص شد، و با استفاده از نرم افزار gis نقشه های توزیع فضایی و پهنه بندی بیماری تب مالت تهیه شد، سپس نقشه های چاله های برودتی، حرارتی و رطوبتی استان با روش های زمین آماری و تکنیک idw تهیه شد و در نهایت به بررسی و تجزیه و تحلیل اطلاعات، با توجه به نقشه های تهیه شده و نتیجه گیری پرداخته شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که: میزان بروز تب مالت در شهرستان های استان متفاوت می باشد و کانون های اصلی بیشتر در مناطق غربی استان واقع شده اند. از نظر ارتفاعی بیشتر کانون های اصلی در ارتفاع کمتر از 1000 متری واقع شده اند. همچنین تفاوت قابل ملاحظه ای در میزان بروز تب مالت در سکونتگاه های شهری و روستایی دیده می شود. پارامترهای اقلیمی دما و رطوبت با تعداد ابتلا به بیماری ارتباط معناداری دارند. با افزایش دما تعداد مبتلایان نیز افزایش پیدا می کند و با افزایش رطوبت از میزان مبتلایان کاسته می شود. همچنین ترسیم نقشه های چاله های برودتی، حرارتی و رطوبتی نشان می دهد که اکثر کانون های بروز در چاله های حرارتی واقع شده اند . همچنین مشخص شد با افزایش رطوبت از میزان ابتلا و میزان بروز کاسته می شود. کانون های اصلی رطوبت دارای کمترین تعداد ابتلا و میزان بروز هستند.