چکیده : هدف اصلی این پژوهش مقایسه طرح واره های ناسازگار و فرهنگ مردسالاری بین زنان اقدام کننده به خودسوزی وعادی می باشد. روش پژوهش در تحقیق حاضر از نوع علی مقایسه ای است. نمونه آماری شامل 200 نفر از زنان استان کهگیلویه وبویر احمد بوده است، که 150نفر زنان عادی و50 نفرزنان خود سوخته بوده که به روش نمونه گیری ترکیبی وخوشه ای چند مرحله ای از بین جامعه آماری مورد نظرانتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد نظر از پرسشنامه 205 سوالی استاندارد شده طرح واره های ناسازگاری یانگ و پرسشنامه محقق ساخته 31 سوالی فرهنگ مرد سالاری استفاده شد، روایی سازه ای و پایایی آلفا همه تایید شده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آماری فاکتور آنالیز(تحلیل عاملی)، مانکوا وتی تست زوجی استفاده شده است.یافته های پژوهش نشان داده است که 16 خرده مقیاس طرح واره های ناسازگاری در بین زنان عادی و خودسوز از نظر آماری تفاوت معنی داری داشته اند. همین طور فرهنگ مرد سالاری در بین نمونه های اقدام کننده به خودسوز و عادی تفاوت معنی داری داشته است، علاوه بر این مقایسه ویژگیهای جمعیت شناختی در بین زنان خود سوز و عادی بیانگر این است که نمونه های بررسی از نظر تحصیلات با همدیگر به جزءدر خرده مقیاس ایثار در 15 خرده مقیاس دیگر با هم متفاوت بوده که از نظر آماری معنی دار بوده است. دردیگر ویژگیهای جمعیت شناختی شغل،تاهل و سن بین هر دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشته است. اثر تقابلی گروه های مورد بررسی با ویژگیهای جمعیت شناختی بیانگر این است که اثر تقابلی سن و تحصیلات با گروههای خود سوز و عادی به جزء طرح واره های آسیب پذیری نسبت به بیماری و معیارهای سرسختانه در 14 طرح واره دیگر تفاوت آنها معنی دار بوده است. کلید واژه ها: فرهنگ مرد سالاری، طرح واره های ناسازگاری، زنان اقدام کننده به خودسوزی، زنان عادی.