با توجه به اینکه چینش آیات و کلمات در قرآن کریم به اتفاق علما توقیفی می باشد، در این پروژه به بررسی اسماء و صفات الهی و علت گزینش هر صفت در انتهای آیات پرداخته شده است. در ابتدا بعد از مفهوم شناسی و پرداختن به تعاریف و اصطلاحات مربوطه، راههای کشف و پی بردن به ارتباط میان کلمات و جملات آیه و نیز آیه مورد نظر با آیات قبل و بعد خود بررسی شده است که از جمله این موارد می توان به سیاق و تقدّم و تاخّر اشاره نمود. در این زمینه سیاق از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا هر گوینده یا نویسنده ای با ترکیب کلمات و عبارات و جملات در کنار هم، مقصودی را اراده می کند که با در نظر گرفتن مجموع آنها می توان به معنایی که اراده نموده دست یافت. در فصل دوم به شرح و بررسی اسماء و صفاتی پرداخته می شود که در انتهای آیات سوره بقره ذکر شده اند. برای اینکار از کتب معتبر بهره گرفته شده و جهت جمع بندی و تحلیل نظرات سعی شده از آیات و روایات و ادعیه معصومین علیهم السلام استفاده گردد، که مشخص شد هر صفت دارای بار معنایی خاصی است. بعد از بیان مقدمات بحث، در فصل انتهایی که قسمت اصلی پایان نامه می باشد، با کمک آنچه در فصول قبل نتیجه گیری شد به بررسی نحوه ارتباط اسماء و صفات آخر آیات با مضمون آیه و در برخی موارد با آیات قبل و بعد بررسی و مشخص شد که اوصاف پایانی آیات، پیوند ناگسستی با محتوای آیات داشته و اغلب بیانگر تعلیل یا تاکید مفهوم آیه است. این مجموعه تاییدی بر اعجاز به گزینی واژگان بوده و بیان کننده گزینش حکیمانه و دقیق تمام کلمات و عبارات و حتی اسماء و صفات الهی است که در انتهای آیات به تناسب محتوای آیه ذکر شده است. همچنین تقدم و تاخر صفات زوج خود امری حساب شده است که از حکمت الهی سرچشمه گرفته که تعویض یا جابجایی هر صفت سبب ایجاد خلل در معنا و مقصود آیات خواهد بود.