برای شناسایی گونه هواهای جزیره ابوموسی، داده های روزانه 69 متغیر اقلیمی(سمت باد،تندی باد، دمای خشک، دمای تر، دمای کمینه و بیشینه، میانگین دمای روزانه، بارش، نم نسبی، فشار تراز ایستگاه، ابرناکی، دیدافقی، فشار بخارآب و ...) این ایستگاه در طول سال های 1362تا1388به مدت 25 سال مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا پایگاه داده ای از متغیرهای مورد بررسی در نرم افزار متلب ایجاد شد. این پایگاه داده شامل رخدادهایی بود که مقدار متغیرهای مورد بررسی به طور کامل در آن ثبت شده بودند. سپس داده ها با روش نمره z استانداردسازی شدند تا بعد آن ها گرفته شود و هر کدام با سهم برابری در گونه شناسی ایفای نقش کنند. در مرحله بعد روی آرایه داده های استاندارد شده (69*9311) که سطرهای آن معرف تعداد روزها و ستون های آن عناصر اقلیمی می باشند یک تحلیل خوشه ای (ca)به روش ادغام «وارد» صورت گرفت و شش گونه هوا برای ایستگاه ابوموسی به دست آمد و در نهایت برای هر کدام از گونه ها یک روز به عنوان روز نماینده انتخاب و ویژگی های پیایی، رخداد و فراوانی سالانه و ماهانه آن ها محاسبه و مشخص گردید . بر این اساس گونه هوای گرم و مرطوب و شرجی به عنوان غالب ترین، همگن ترین و با ثبات ترین گونه شناخته شد. بررسی ویژگی های گونه هواها و مقایسه آن ها با یکدیگر، حاکی از کاهش فراوانی گونه سرد و خشک و بادی به نفع افزایش گونه هواهای گرم در سال های اخیر است. در پایان الگوهای گردشی تراز میانی جو (تراز 500 هکتوپاسکال) برای هر یک از گونه هواها تعیین شد. نقش پرفشار جنب حاره ای در ایجاد شرایط گرم و شرجی کاملاً آشکار است. واژگان کلیدی:گونه هوا، تحلیل خوشه ای، الگوی گردشی،جزیره ابوموسی