در این مطالعه اثر شرایط مختلف در تکنیک پولکی کردن با بخار، بر ارزش غذایی و تجزیه پذیری شکمبه ای دانه جو در گاو های هلشتاین بررسی شد. این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل 2*3*3 در قالب طرح کاملا تصادفی با سه راس گاو هلشتاین ماده غیر شیر ده مجهز به فیستولای شکمبه ای انجام گرفت. دانه های جو در دو سطح فشار بخار (3 و 5 بار)، سه سطح دما (75، 90 و 105 درجه سانتیگراد) و سه سطح فاصله غلتک (کم، متوسط و زیاد) فرآوری گردیدند. تجزیه پذیری شکمبه ای ماده خشک، پروتئین خام و نشاسته بوسیله روش in situ اندازه گیری شد. میزان تجزیه پذیری ماده خشک، پروتئین خام و نشاسته در اثرپولکی کردن با بخار در نمونه فرآوری شده در مقایسه با نمونه شاهد کاهش معنی داری را نشان داد(p< 0/05). افزایش فشار، دما و کاهش فاصله غلتک در تمامی ساعت های انکوباسیون، کاهش تجزیه پذیری ماده خشک، پروتئین خام و نشاسته را سبب گردید. در اثر فرآوری، میزان بخش تند تجزیه شونده (a) ماده خشک، پروتئین خام و نشاسته کاهش یافت. افزایش فشار، دما و کاهش فاصله غلتک سبب کاهش بخش تند تجزیه شونده (a) ماده خشک، پروتئین خام و نشاسته گردید. کاهش کاملا معنی داری، در بخش کند تجریه شونده (b) ماده خشک و نشاسته نمونه فرآوری شده در مقایسه با نمونه شاهد مشاهده شد. افزایش فشار، دما و کاهش فاصله غلتک سبب افزایش بخش کند تجزیه شونده شد. کاهش نرخ تجزیه پذیری بخش کند تجزیه شونده (c) در نمونه فرآوری شده در مقایسه با شاهد، مشاهد گردید. در اثر افزایش فشار، دما و کاهش فاصله غلتک کاهش نرخ تجزیه پذیری بخش کند تجزیه شونده در ماده خشک، پروتئین و نشاسته دیده شد. تجزیه پذیری موثر در تمامی سرعت های عبور 2، 5 و 8 درصد در ساعت در اثر افزایش فشار، دما و کاهش فاصله غلتک در تمامی مواد مغذی کاهش یافت. فرآوری پولکی کردن با بخار کاهش تجزیه پذیری موثر را در تمامی سرعت های عبور 2، 5 و 8 درصد در ساعت در نمونه فرآوری شده در مقایسه با شاهد ایجاد نمود. نتایج آزمایش ها نشان می دهد پولکی کردن با بخار خطر تجزیه پذیری بالای دانه جو در شکمبه را کاهش می دهد