نام پژوهشگر: فاطمه هاچم بچاری
فاطمه هاچم بچاری مرتضی زرگر شوشتری
یکی از روش های بسیار کارآمد برای ساخت نانوفیبرها روش الکتروریسندگی است. با ساخت اولین نانوفیبرسرامیکی در سال 2002 با این روش، افق جدیدی برای ساخت نانوفیبرهای سرامیکی از جمله نانوفیبرهای ابررساناهای دمای بالا باز شد. این روش به طورکلی شامل 3 مرحله است: 1) تهیه ی یک سل مناسب از پیش مواد غیرآلی و پلیمری 2) الکتروریسندگی محلول و به دست آوردن فیبرهای ترکیبی3) پخت فیبرهای به دست آمده در دمای مناسب. در این پایانامه، فیبرها و نانوفیبرهای ابررسانای yba2cu3o7-?، به-روش الکتروریسندگی ساخته شده اند. در اولین مرحله، ترکیب استوکیومتری از استات های ایتریم، باریم و مس به همراه پلی وینیل الکل(pva) تهیه شد؛ سپس برای تولید نانوفیبرها، ترکیب پلیمر / استات به دست آمده الکتروریسندگی شد و در مرحله ی آخر، فیبرها درون کوره قرار داده شدند. فیبرهای تولید شده قبل و بعد از پخت، توسط آنالیز توزین حرارتی (dta/tga)، الگوی پراش اشعه ی ایکس (xrd)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) و پذیرفتاری مغناطیسی ac مورد مطالعه قرار گرفتند. اثر پارامتر هایی از قبیل غلظت محلول، دمای پخت ، بستر و دمای آون بر اندازه و ریخت شناسی فیبرهای تولید شده مورد مطالعه قرار گرفت. بررسی های انجام شده نشان دادند که محدوده ی غلظت بهینه ی الکتروریسندگی حدود 5/7-2/7 درصد است که در این محدوده قطر نانوفیبرها قبل از پخت حدود nm 670-720 شد. بعد از پخت نانوفیبرها در دمای c? 930، اندازه ی نانوفیبرها، به دلیل تشکیل ساختار بلوری ابررسانا بزرگتر شدند و تبدیل به فیبرهای با قطر ?m 7/3 شدند. همچنین وجود بستر در حفظ یا تخریب نانوفیبرهای موجود بر روی آن تأثیر بسیار زیادی داشت. میانگین قطر نانوفیبرهای ybco تولید شده روی بستر si حدود nm 150 است و روی بستر نقره حدود ?m 4/4 بود.