مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات دفعات غذادهی مختلف بر شاخص های رشد، تغذیه و ترکیبات بیوشیمیایی لاشه و خون ماهی استرلیاد جوان ruthenus acipenser طراحی شده است. در این راستا تعداد 150 قطعه ماهی استرلیاد جوان با وزن اولیه متوسط 1±50 گرم انتخاب و در 15 تانک تقسیم بندی شدند. ماهی ها 2بار در روز (تیمار1)، 3 بار در روز (تیمار 2)، 4 بار در روز (تیمار 3)، 5 بار در روز (تیمار 4) و 6 بار غذادهی در روز (تیمار 5) به میزان 3 درصد وزن تر بدن در روز به مدت 8 هفته غذادهی شدند. نتایج نشان می دهد که اختلاف معنی داری (p< 0.05) در شاخص های رشد با دفعات غذادهی مختلف به استثنای ضریب چاقی وجود دارد بر اساس نتایج حاصله بهترین میزان شاخص های رشد در تیمار پنج وعده غذادهی در روز مشاهده گردید. ضریب تبدیل غذایی، بازده غذایی، درصد مصرف خالص پروتئین و چربی بطور معنی داری تحت تأثیر دفعات مختلف غذادهی قرار دارند. افزایش تعداد دفعات غذادهی تا پنج نوبت باعث بهبود شاخص های تغذیه ای در این گونه گردید.مقایسات آماری ترکیبات بیوشیمیایی در دفعات غذادهی مختلف براساس آزمون آنالیز واریانس یک طرفه تنها اختلاف معنی داری (p< 0.05) رادر محتوای پروتئین و چربی خام بدن نشان داد. هرچند که میزان رطوبت و خاکستر تحت تاثیر دفعات غذادهی قرار نگرفتند (p>0.05). تمامی فاکتورهای خونی شامل گلوکز،کلسترول، پروتئین تام، آلبومین، آسپارتات آمینو ترانسفراز، آلانین آمینو ترانسفراز و آلکالین فسفاتاز خون تحت تأثیر دفعات غذادهی مختلف بطور معنی داری ((p< 0.05 قرار گرفتند که مناسب ترین میزان ترکیبات بیوشیمیایی خون در تیمار 4 مشاهده گردید. بنابر نتایج حاصل از این تحقیق می توان عنوان نمود که بهترین نتایج در عملکرد رشد و تغذیه در تیمار باپنج وعده غذادهی در روز (تیمار 4) مشاهده گردید، بنابراین جهت تغذیه ماهی استرلیاد جوان 5 وعده غذادهی در روز پیشنهاد می گردد.