هدف : هدف از پژوهش حاضر ارزیابی تاثیر تمرینات یکپارچگی حسی–حرکتی بر رشد مهارتهای حرکتی درشت و ظریف کودکان کم توان ذهنی تربیت پذیر بود . روش بررسی : در این مطالعه نیمه تجربی، 40 کودک مرکز توانبخشی و آموزشی گلهای بهشت شهر ارومیه شامل 20 دختر و 20 پسر با میانگین سنی 2.81±8.48 سال و ضریب هوشی 6.81± 30.62 به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. با استفاده از آزمون تبحر حرکتی برونینکس –ازرتسکی از همه کودکان پیش آزمون گرفته شد. بر اساس نمرات پیش آزمون، نمونه ها بصورت تصادفی به دو گروه برابر (آزمایش و تجربی) تقسیم شدند. هر گروه شامل 10 دختر و 10 پسر بود .گروه آزمایش تمرینات یکپارچگی حسی-حرکتی را به مدت 50 جلسه ( هر جلسه 45 دقیقه و هر شش روز هفته) انجام دادند. گروه کنترل از آموزشهای کلاس استفاده نمودند. سپس از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون های ویلکاکسون و یو مان ویتنی تحلیل شد. یافته ها : یافته ها تفاوت معنی داری در نمرات پس آزمون مهارتهای حرکتی درشت و ظریف نسبت به نمرات پیش آزمون در گروه آزمایش نشان داد (0.05p?). نتیجه گیری : بر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت تمرینات یکپارچگی حسی-حرکتی عامل مهمی در رشد مهارتهای حرکتی درشت و ظریف بود.