برش چینه شناسی مورد مطالعه در 30 کیلومتری شمال غرب قاین (منطقه نیمبلوک) قرار دارد. این برش 5/341 متر ضخامت داشته و از لیتولوژی کنگلومرا، ماسه سنگ، مارن، آهک و شیل تشکیل شده است. تعداد110 مقطع نازک از کل مقاطع تهیه گردید. در نتیجه مطالعات سیستماتیک بر روی فسیل های شناسایی شده، 15 جنس و 20 گونه، فرامینیفرا و تعداد 6 جنس و 6 گونه جلبک و دو گونه رودیست تشخیص داده شد. این مجموعه شامل: mesorbitolina subconcava, mesorbitolina sp., neorbitolinopsis conulus, neorbitolinopsis sp., conicorbitolina cuvillieri, conicorbitolina sp., dictyoconus sp., neoiraqia convexa, neoiraqia sp., charentia cuvillieri, haplophragmoides sp., lenticulina sp., trocholina altispira, trocholina sp., cuneolina sp., marsonella sp., hensonina lenticularis, bolivinopsis sp., reophax sp., quinqueloculina sp., calcisphaerulla innominita, cylindroporella sp., dissocladella bonardii, neomeris cretacea, polystrata alba, permocalculus sp., durania sp., euradiolites sp. بر اساس فسیل های موجود تعداد 1 بایوزون و دو زیر زون معرفی گردید که عبارتند از: a: hensonina lenticularis, conicorbitolina cuvillieri (interval zone) a1: neorbitolinopsis conulus (taxon range zone) a2: mesorbitolinasubconcava, neorbitolinopsis conulus (interval zone) بر مبنای محدوده چینه شناسی فسیل های شاخص این بایوزون ها سن آلبین پسین تا سنومانین پیشین؟ برای این برش پیشنهاد می گردد. مطالعات صحرایی و بررسی رخساره های سنگی در مقاطع نازک بدست آمده از برش مورد مطالعه منجر به شناسایی 11 رخساره کربناته (l2, l1, i3, i2, i1, s, m2, m1, o3, o2, o1) و یک رخساره آواری (t1) گردید. ریز رخساره های کربناته شناسایی شده در یک رمپ کربناته نهشته شده و در 3 کمربند رخساره ای در ارتباط و پیوستگی به هم قرار دارند که به ترتیب از کم عمق به عمیق شامل محیط رمپ داخلی، رمپ درونی و رمپ خارجی هستند.

در این پایان نامه دامنه واپاشی مزون b^+ به دو مزون برداری ? و ?d_s^*?^+ در دو حالت، اول : فاکتور کردن qcd، دوم : روش حالت نهایی، مورد بررسی قرار می گیرد. در ابتدا واپاشی مزون b^+ به دو مزون ? و ?d_s^*?^+ با استفاده از روش فاکتور کردن qcd مورد محاسبه قرار می گیرد. نتایج بدست آمده با استفاده از این روش، کمتر از مقادیر تجربی می باشد. بنابراین روش حالت نهایی برای حل این واپاشی مورد استفاده قرار می گیرد. در استفاده از این روش، مزون های d^+ k^0 ، k^+ d^0 و ?d_s^*?^+ j?? با مزون های مبادله k^0، k^+ و d_s^+ برای حالت های میانی انتخاب می گردند. ما در این پایان نامه فقط حالت میانی d^+ k^0 را مورد بررسی قرار می دهیم. مقدار تجربی br این واپاشی کمتر از 5-10×2/1 بوده و نتایج بدست آمده از دو روش qcd و حالت نهایی به ترتیب 6-10×04/0 و 5-10×93/0 می باشد.