یکی از مولفه های موثر بر رقابت پذیری بنگاه ها در ایران ترویج و حمایت از تحقیق و توسعه، خلاقیت، نوآوری و کارآفرینی است . به منظور افزایش موفقیت فرایند توسعه محصول جدید تعداد زیادی از شرکت ها به رویکرد سیستماتیک توسعه روی آورده اند تا موفقیت توسعه محصول را ارزیابی کنند و نتایج حاصل را در راستای اجرای فرایند بهبود مستمر محصولات به کار ببرند. در محیط متلاطم امروزی تجزیه و تحلیل چگونگی عملکرد محصول پس از عرضه به بازار کافی نیست. تعیین عملکرد محصول در حین فرایند توسعه محصول جدید و بررسی مشکلات، نقاط ضعف و قوت آن می تواند دلایل پیروزی یا شکست این فرایند را مشخص کند و ریسک سیستماتیک ارائه محصول جدید را کاهش دهد. از این رو در این تحقیق به بررسی تاثیر عوامل کلیدی موفقیت در فاز مقدماتی توسعه محصول یا موفقیت تجاری محصول جدید پرداخته شده است. در این راستا شرکت های صنایع غذایی مشهد که دارای واحد تحقیق و توسعه فعال می باشند به عنوان جامعه مورد مطالعه انتخاب گردیدند. تحقیق حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از نظر نحوه گردآوری اطلاعات توصیفی پیمایشی بوده و برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استفاده شد، روایی پرسشنامه با استفاده از نرم افزار لیزرل و پایایی آن توسط ضریب آلفای کرونباخ بررسی و تائید گردید. از 330 شرکت صنایع غذایی 100 شرکت فعال در زمینه توسعه محصول جدید در مشهد می باشند که در 3 سال گذشته اقدام به عرضه محصولات جدید نموده اند. به منظور تحقق اهداف پنج فرضیه در قالب یک فرضیه اصلی و چهار فرضیه فرعی تدوین شد و در این پژوهش فرضیه ها با استفاده از رگرسیون چندگانه گام به گام آزمون گردید . نتایج نشان دادند اولا فاز مقدماتی توسعه محصول جدید تاثیر مستقیم با موفقیت محصول دارد و چهار فرضیه فرعی شامل: هماهنگی استراتژیک محصول جدید ، تعریف محصول، تعریف پروژه و نقش های سازمانی نیز تاثیر مستقیم با موفقیت پروژه محصول جدید در بازار دارند.