در کار حاضر یک مدل cfd بمنظور تجزیه و تحلیل عملکرد موتور اشتعال تراکمی سوخت همگن (hcci) بکار رفته است. در راستای اعتبار بخشی این مدل، از نتایج تجربی حاصل از موتور نمونه td43 با سوخت ایزوبوتان استفاده شده است. بررسی ها نشان می دهد که تطبیق قابل قبولی بین مدل و نتایج تجربی وجود دارد. نتایج تحقیقات نشان می دهد با افزایش سرعت موتور، فشار داخل محفظه احتراق و متوسط دمای محفظه احتراق کاهش می یابد بنابراین با افزایش سرعت موتور میزان تولید nox نیز کاهش خواهد یافت، همچنین افزایش سرعت موتور، در ابتدا تولید آنتروپی را افزایش می دهد ولی پس از عبور از یک محدوده، با افزایش سرعت موتور، تولید آنتروپی کاهش می یابد. نتایج نشان می دهد با افزایش دمای مخلوط ورودی، بیشینه فشار سیلندر و تولید آنتروپی در هر چرخه کاهش می یابد همچنین افزایش دمای مخلوط ورودی باعث افزایش متوسط دمای محفظه احتراق می گردد که این افزایش دما موجب افزایش تولید no نیز می شود. نتایج تحقیقات بروی تأثیرات تغییرات نسبت هم ارزی نشان می دهد با افزایش نسبت هم ارزی و با ایجاد مخلوط هوا/سوخت غنی، بیشینه فشار سیلندر و متوسط دمای محفظه احتراق افزایش می یابد، افزایش نسبت هم ارزی باعث تولید خوداشتعالی قبل از نقطه مرگ بالا می گردد اما همواره بیشینه فشار در نقطه ocad360 متمرکزمی گردد. همچنین با افزایش نسبت هم ارزی از پایین دست به سمت نسبت 0.3، تولید آنتروپی با شدت بیشتری افزایش می یابد ولی با گذر از نسبت 0.3 تولید آنتروپی با شدت کمتری افزایش می یابد. بررسی ها نشان می دهد با افزایش egr میزان بیشینه فشار محفظه احتراق کاهش پیدا می کند، این کاهش فشار بدلیل تأخیر در زمان خوداشتعالی می-باشد. ولی مشاهده می شود که حتی با وجود تأخیر در زمان خوداشتعالی، در موتورهای مجهز به سیستم egr پدیده احتراق هرچند بصورت ضعیف رخ می دهد. بررسی ها عملکرد موتور hcci مجهز به سیستم پاشش سوخت ثانویه نشان میدهد با افزایش میزان جرم سوخت ثانویه تزریقی، بیشینه فشار داخل سیلندر افزایش می یابد البته این بیشینه فشار همواره در نقطه مرگ بالا (tdc) و یا پس از آن رخ متمرکز میگردد. پاشش مستقیم سوخت می تواند بر بهبود عملکرد موتور hcci تأثیر گذار باشد.