. بیش ترین افزایش حداکثر شدت 30 دقیقه ای در ایستگاه رشت به میزان 3/40 میلی متر بر ساعت در دوره بازگشت 100 سال و دوره 2099-2080می باشد. تغییر عامل فرسایندگی باران در ایستگاه های سنگده، بابل، کورکورسر، انزلی، بهشهر و گرگان( دوره 2030-2011) افزایشی است. عامل فرسایندگی در ایستگاه های بابلسر، هشتپر، رشت و گرگان (دوره 2099-2080 و 2065-2045) در دوره های آتی مورد بررسی کاهشی است. بیشترین میزان افزایش عامل فرسایندگی پیش بینی شده توسط مدل اقلیمی به میزان (mj mm ha-1h-1) 6/42 در ایستگاه هشتپر و مربوط به دوره 2030-2011 می باشد. بیش ترین تغییرات عامل فرسایندگی در دوره 2030-2011 مشاهده می شود. تغییر اقلیم به وقوع پیوندد. هدف اصلی این تحقیق تعیین اثر تغییر اقلیم بر خصوصیات بارش و عامل فرسایندگی باران است. به این منظور از مدل hadcm3 و سناریوی a1b و همچنین استفاده از مدل ریزمقیاس سازی lars-wg استفاده شده است. در این تحقیق مولفه های بارش و عامل فرسایندگی در سه دوره 2030-2011، 2065-2045 و 2099-2080 در شمال ایران پیش بینی گردید. بر اساس نتایج به دست آمده به طور کلی میانگین بارش ماهانه در ایستگاه های مورد مطالعه افزایش یافته و بارش در فصل زمستان افزایش و بارش در فصل تابستان کاهش خواهد یافت. شدت بارش در قالب منحنی های idf مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دهنده افزایش حداکثر شدت بارش 30 دقیقه ای دوره های آتی نسبت به دوره مشاهداتی در تمامی ایستگاه ها به استثناء ایستگاه بابل می باشد