آلوئه ورا (aloe barbadensis. miller) از گیاهان دارویی مهم است که علاوه بر آن در محصولات آرایشی، بهداشتی نیز استفاده می شود. آلوئه ورا مقاوم به خشکی است و کشت و رویش آن در زمین های شور نیز گزارش شده است. تحقیقات علمی در زمینه تحمّل این گیاه به شرایط شوری و آلودگی فلزات سنگین دیده نشد. در این پژوهش از محلول غذایی هوگلند نیم و مقادیر شوری شامل سطوح شوری 0، 6، 12 و 18 ds/m nacl و نمک cdcl2.2.5h20 در سطوح کادمیم 0، 4 و 6 mg/l استفاده گردید. گیاهان در دو دوره 15 و 45 روزه پس از کشت برداشت شدند. بعد از جداسازی ریشه و اندام هوایی گیاه، ارتفاع گیاه، طول برگ، ضخامت برگ، سطح برگ، وزن تر و خشک شاخساره و ریشه و وزن ژل اندازه گیری شد. سپس میزان غلظت عناصر سدیم، پتاسیم، کادمیم، کلسیم و کلر و غلظت قندهای محلول تعیین گردید. کاربرد توأم سدیم و کادمیم کلراید در تمام فاکتورهای مورفولوژیک بجز طول ریشه و وزن تر و خشک ریشه نسبت به کاربرد سدیم کلراید و کادمیم کلراید به تنهایی در 15 و 45 روز کاهش بیشتری را نشان داد. اثر توأم سدیم و کادمیم کلراید در هر دو دوره، افزایش معنی داری در سه قند محلول را نشان داد. اثر توأم سدیم و کادمیم کلراید بر غلظت سدیم شاخساره، کلر، کادمیم شاخساره و ریشه روند افزایشی و بر غلظت پتاسیم و کلسیم شاخساره و ریشه در هر دو دوره روند کاهشی نشان داد. به نظر می رسد سازوکارهای مقاومت در گیاه آلوئه ورا شامل افزایش قندهای محلول و نسبت k/na و ca/na در شاخساره نسبت به ریشه می باشد. همچنین نتایج نشان داد که بیشتر ویژگی های مورفولوژیک تا سطح شوری 6 ds/m روند افزایشی داشته و در دوره 15 روز بیشتر از 45 روز می-باشد.