این تحقیق با هدف بررسی اثر اجرای حسابرسی مالیاتی بر مالیات تشخیصی وقطعی اشخاص حقوقی در ایران انجام شده است. جامعه آماری تحقیق شامل مودیانی از اشخاص حقوقی اداره کل امور مالیاتی استان آذربایجان غربی، شرقی و شرق تهران است که طی 2 سال متوالی 1388 تا 1389 مالیات خود را به حوزه مالیاتی ابراز کرده اند و 350شرکت به عنوان نمونه انتخاب شده اند. برای آزمون فرضیه های های پژوهش ازآزمون های t-testوf-test استفاده شده است. اطلاعات مورد نیاز از روش اسناد کاوی (اطلاعات واقعی پرونده های مالیاتی) به دست آمده است. نتایج نشان می دهد که بین مالیات ابرازی و تشخیصی و مالیات ابرازی و قطعی در شرکت هایی که حسابرسی مالیاتی می شوند رابطه معناداری وجود ندارد، همچنین نوسان اختلافات بین مالیات ابرازی و تشخیصی و مالیات ابرازی و قطعی در شرکت هایی که حسابرسی مالیاتی شده اند نیز تفاوت معناداری با سایر شرکت ها ندارد.