نکته مهم برای موفقیت در سیستم کشت بدون خاک داشتن بستر کشت و کوددهی مناسب است. بدین منظور، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 5 تکرار در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی شامل 4 زمان کوددهی شیمیایی (بدون کوددهی، با کوددهی پاییزه، بهاره و بهاره + پاییزه)، 3 سطح ورمی کمپوست (10، 20 و 40 درصد حجمی)، 3 سطح کود دامی (10، 20 و 40 درصد حجمی) و بستر شاهد (50?پیت:50? پرلیت) بودند. در این آزمایش صفاتی نظیر تعداد برگ، محتوای کلروفیل (عدد spad)، کلروفیلa ، b، a/b، کل، کاروتنوئید، سطح برگ، عملکرد، میانگین وزن تک میوه ، تعداد میوه در هر بوته، تعداد میوه ی طبیعی در هر بوته، طول میوه، قطر میوه، نسبت طول به قطر میوه، درصد مواد جامد محلول (tss)، اسیدیته قابل تیتراسیون (ta)، طعم میوه (tss/ta)، آنتوسیانین کل و مقدار آنتی اکسیدان های کل اندازه گیری شدند. نتایج بدست آمده نشان داد که بیشترین عملکرد (2/142 گرم در بوته) در بسترهای کشت حاوی 10 ? کود دامی همراه با کوددهی بهاره + پاییزه بدست آمد. علاوه بر این، در بستر کشت حاوی 10 ? کود دامی همراه با کوددهی بهاره + پاییزه، بیشترین تعداد میوه طبیعی (10 عدد در هر بوته) و تعداد کل میوه (18 عدد در هر بوته) تولید شد. بیشترین مواد جامد محلول (tss) به میزان 35/13? و اسیدیته قابل تیتراسیون (ta) به میزان 85/0? در بستر کشت حاوی 10? کود دامی با کوددهی بهاره مشاهده شد. مقدار آنتی اکسیدان های کل در بستر 10? ورمی کمپوست با کوددهی بهاره، 20? کود دامی با کوددهی پاییزه و 40? کود دامی و بدون کوددهی به ترتیب به میزان حدود 18/95، 34/95، 47/95 درصد افزایش یافت. بیشترین مقدار آنتوسیانین کل (84/18 میلی گرم در لیتر) در بستر کشت حاوی 40? ورمی کمپوست با کوددهی پاییزه تولید شد. یافته های این برررسی نشان می دهد که با کاربرد ورمی کمپوست و کود دامی در کشت بدون خاک به همراه کودهای شیمیایی، می توان صفات کمی و کیفی توت فرنگی را بهبود بخشید.