تصویرسازی ذهنی از عوامل روانی تأثیرگذار در بهبود مهارت های حرکتی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر تصویرسازی ذهنی و تمرین بدنی بر تعادل پویای بیماران مرد مالتیپل اسکلروزیس بود. مطالعه حاضر نیمه تجربی و جامعه آماری شامل همه بیماران مرد مالتیپل اسکلروزیس شهر اهواز در سال 1391 بود(300 نفر). برای نمونه گیری پرسشنامه وضوح تصویرسازی حرکت2 و مقیاس گسترش یافته ناتوانی در بین جامعه آماری استفاده شد. در نهایت 43 نفر با امتیاز وضوح تصویر سازی 70- 60 برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند. شرکت کنندگان به طور تصادفی در چهار گروه تصویرسازی ذهنی-تمرین بدنی(ترکیبی)(11نفر)، تصویرسازی ذهنی(11نفر)، تمرین بدنی(11نفر) و کنترل(10نفر) قرار گرفتند. آزمون بلند شدن و رفتن برای ارزیابی تعادل پویا در پیش آزمون، پس آزمون و آزمون تعقیبی استفاده شد. تمرین تصویرسازی ذهنی 8 جلسه، 3 جلسه در هفته، انجام شد، سپس پس آزمون گرفته شد و آزمون تعقیبی نیز یک هفته بعد انجام شد. نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری های تکراری بهبود معنی داری در تعادل پویا بین گروه ها در طول اجرای آزمون (037/0=p) و آزمون تعقیبی (001/0=p) نشان داد. نتایج آزمون پیگردی توکی تفاوت معنی داری را در طول اجرای آزمون بین گروه تصویرسازی ذهنی و گروه ترکیبی (04/0=p)، گروه تمرین بدنی و ترکیبی(03/0=p) و گروه تصویرسازی و تمرین بدنی (001/0=p) نشان داد. باتوجه به نتایج تحقیق، تصویرسازی ذهنی را می توان به عنوان یک روش کاربردی برای عملکرد بهتر تعادل پویای افراد مالتیپل اسکلروزیس محسوب نمود.