هجوم علف‎های هرز و رقابت شدید آن‎ها با گیاه زراعی مهم‎‎ترین دلیل افت عملکرد در کشت مستقیم برنج می‎باشد. مطالعه حاضر در سال 1391 با هدف ارزیابی کارایی اختلاط برخی از علف‎کش‎ها در تلفیق با فاصله ردیف برای مدیریت علف ‎های هرز در کشت مستقیم برنج، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. تیمار‎ها شامل فاصله ردیف در دو سطح (15 و 25 سانتی‎متر)، کنترل شیمیایی علف‎های هرز در 8 سطح (پندیمتالین به مقدار 660 گرم ماده موثره در هکتار، پروپانیل + بنتازون به مقدار 1800 + 1200 گرم ماده موثره در هکتار، پتدیمتالین + پروپانیل + بنتازون به مقدار 660 + 1800 + 960 گرم ماده موثره در هکتار، پروپانیل+ بنتازون( طی دو مرحله، ابتدا و انتهای پنجه زنی ) به مقدار 1800 + 1200 گرم ماده موثره در هکتار، "بروموکسینیل + ام. سی. پی. آ" + ستوکسیدیم به مقدار 200 + 250 گرم ماده موثره در هکتار، "بروموکسینیل+ ام . سی. پی . آ" + ستوکسیدیم (طی 2 مرحله، ابتدا و انتهای پنجه زنی) به مقدار 200 + 250 گرم ماده موثره در هکتار، پروپانیل + سینوسولفورون به مقدار 1800 + 20 گرم ماده موثره در هکتار، پروپانیل + سینوسولفورون(طی 2 مرحله، ابتدا و انتهای پنجه زنی) به مقدار 1800 + 20 گرم ماده موثره در هکتار) و یک تیمار عاری از علف‎هرز نیز در نظر گرفته شد. هر کرت از طول به دو بخش تقسیم شد، یک بخش مورد تیمار قرار گرفت و بخش دیگر به عنوان شاهد بخش تیمار شده در نظر گرفته شد. علف‏کش پندیمتالین 5 روز پس از کاشت و بقیه تیمارهای علف‏کشی در ابتدای پنجه‎زنی اعمال شدند. علف‎های هرز غالب در مزرعه عبارت‎ بودند‎از: توق (xanthium strumarium l.)، قیاق [sorghum halepense (l.) pers.] و گاوپنبه (abutilon theophrasti medik.). افزایش فاصله ردیف منجر به کاهش عملکرد و افزایش وزن خشک علف‎های هرز شد. کارایی هیچ یک از تیمارهای کنترل علف‏هرز در کاهش وزن خشک علف‏های هرز مشابه با تیمار وجین نبود. اختلاط علف‎کش پروپانیل + سینوسولفورون(طی 2 مرحله، ابتدا و انتهای پنجه زنی) منجر به بیشترین کاهش در مقدار وزن خشک علف‎های هرز و حصول عملکرد بهتر در مقایسه با سایر تیمار‎های علف‎کشی شد.