تبیین تربیت عاطفی از منظر علامه طباطبایی (ره) تاریخ دفاع : 24/11/91 هدف از این پژوهش،تبیین تربیت عاطفی از دیدگاه علامه طباطبایی است. بدین منظور ابتدا اندیشه علامه در زمینه تربیت عاطفی مورد بررسی قرار گرفته است و بر اساس آن، دلالت های مربوط به تربیت عاطفی استنباط شده است. این پژوهش از نوع پژوهش های کیفی ست که با استفاده از روش اسنادی – تحلیلی نوشته شده است. در حیطه اندیشه های عاطفی، ابتدا انواع عواطف (ایجابی – سلبی)، حب و بغض و جایگاه عواطف(قلب) مطرح شده و در ادامه نیز مباحث تربیتی که بر مبنای این اندیشه ها تدوین گردیده، در قالب مبانی تربیت عاطفی و بر سه محور حب خدا، حب ذات و حب غیر، اهداف، اصول و روش ها مورد بحث قرار می گیرد. نتایج در بخش اهداف نشان می دهد که هدف اصلی تربیت عاطفی، دستیابی به قرب الهی و سعادت است.مبانی این پژوهش عبارتست از: مبنای اول:حب خدا، مبنای دوم: حب ذات و مبنای سوم حب غیر می باشند. اصول تعریف شده در این پژوهش به ترتیب مبانی عبارتند از: اصل تقرب و پرستش(حب خدا)، اصل رشد و شکوفایی عواطف ایجابی و هدایت و تعدیل عواطف سلبی و اصل اخوت، احسان و ایثار است. برای تحقق این اصول روش هایی ارائه شد که عبارتند از: ذکر خدا، عبادت، توبه و استغفار، تنافس، تواضع، محبت ورزی، صله رحم وسلام کردن، تعاون و همکاری، موعظه حسنه بوده است. کلید واژه ها: علامه طباطبایی، عواطف، قلب، حب و بغض، اهداف تربیت عاطفی، اصول تربیت عاطفی، روش های تربیت عاطفی.