در این پایان نامه یک روش شیمیایی برای لایه نشانی لایه های نازک نانوکریستال cus با استفاده از محلول آبی مس استات تک آبه (منبع مس)، تیواستامید (منبع گوگرد) وتری سدیم سیترات (عامل کمپلکس ساز) در دمای اتاق، پیشنهاد شده است. در این تحقیق، آب به عنوان حلال و تری سدیم سیترات به عنوان عامل کمپلکس ساز هر دو از مواد شیمیایی غیر سمی و تجدیدپذیر می باشند. لایه ها به وسیله الگوی پراش اشعه ی ایکس،xrd، آنالیز تجزیه ای انرژی پرتو ایکس،edx، طیف بینی تبدیل فوریه مادون قرمز،ftir ، میکروسکوپ الکترونی روبشی،sem، طیف بینی فرا بنفش-مرئی،uv–vis و طیف بینی فوتولومینسانس مشخصه یابی شدند. تاثیر دما و phلایه نشانی بر روی میزان جذب و عبور نوری با استفاده از دستگاه uv–vis در محدوده طول موج nm 800-300 بررسی شد، سپس با استفاده از داده های به دست آمده مقدار ضریب جذب و گاف انرژی نواری محاسبه شد. دیده شد که با تغییر شرایط لایه نشانی گاف نواری ازev 08/3 بهev 36/2 تغییر می یابد. هم چنین اطلاعاتی درباره کریستالوگرافی و خلوص نانوکریستال های cus با استفاده از پراش اشعه ایکس بدست آمد. الگوی پراش اشعه ایکس، تشکیل فاز هگزاگونالی کوولیت cus را تایید می کند، که در تطابق خوبی با الگوی پراش اشعه ایکس استاندارد است. اندازه گیری های ftir در محدوه عدد موج cm-1 4000-400 انجام شد. دو پیک ضعیف در حدود cm-1 3452 و cm-11628 استنباط شد، که تاییدی بر حضور آب در لایه نازک می باشد. از تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی،sem، آن می توان استنباط کرد که لایه، یکنواخت و شامل نانو ذرات کروی کوچک است. اندازه نانوذرات کروی در حدود 150 نانومتر است. با استفاده از آنالیز تجزیه ای انرژی پرتو ایکس بطور میانگین نسبت درصد اتمی گوگرد به مس24/49 :64/50به دست آمد، که نشان می ده لایه دارای استوکیوی مطلوب است (028/1). در آنالیز فوتولومینسانس دو پیک نشری غالب مشاهده شد: پیک نشری تیز اول در ناحیه طول موج پایین درnm 425 و دیگری در حدود nm 530 ظاهر شدند.