خاک های کشاورزی در بسیاری از نقاط جهان با مشکل فلزات سنگین روبرو هستند. در این تحقیق اثر اسید آمینه سیستئین در کاهش تنش فلز سنگین کبالت در گیاه ریحان بنفش (ocimum basilicum) مورد بررسی قرار گرفت. تحقیق به صورت دو آزمایش جداگانه در دو گروه پیش تیمار سیستئین و تیمار توأم سیستئین و کبالت انجام شد. به این منظور از غلظت های 0، 500 و 2500 میکرومولار سیستئین و 0، 100 و 500 میکرومولار کبالت استفاده شد. غلظت بالای کبالت باعث کاهش در رنگیزه های فتوسنتزی، سطح برگ، طول ریشه و ساقه، وزن تر ریشه و اندام هوایی، محتوای پروتئین برگ، افزایش در قندهای احیاء، آنتوسیانین، مالون دآلدئید، سایر آلدئیدها، پراکسید هیدروژن، فلاونوئید و محتوای فنل کل گردید. سیستئین باعث کاهش در وزن تر ریشه، قند احیاء، آنتوسیانین، مالون دآلدئید، سایر آلدئیدها، فلاونوئید و فنل کل نسبت به گیاهانی شد که تنها با کبالت تیمار شده بودند، همچنین سیستئین باعث افزایش سطح برگ، وزن تر اندام هوایی و ریشه، رنگیزه های فتوسنتزی و پراکسیدهیدروژن گردید. افزایش غلظت کبالت باعث افزایش فعالیت آنزیم های کاتالاز، فنیل آلانین آمونیالیاز، پلی فنل اکسیداز و آسکوربات پراکسیداز نیز گردید که سیستئین توانست فعالیت آنزیم های کاتالاز، پلی فنل اکسیداز و آسکوربات پراکسیداز را کاهش دهد. نتایج حاصل از تیمارهای سیستئین در غلظت های متفاوت نشان داد که پیش تیمار سیستئین در غلظت های پایین کبالت تأثیر بیشتری نسبت به غلظت های بالای کبالت دارد در حالی که تیمار توأم سیستئین در غلظت های بالاتر کبالت تأثیر گذار تر است.