میرزا احمد وقار شیرازی (متخلص به وقار) از شاعران بزرگ قرن سیزدهم هجری است. اشعارش بسیار مشهور است و همچنین اشعار او بیشتر به لحاظ ویژگی های ادبی قابل تحقیق و بررسی است. از این رو سبک هندی در نیمه دوم قرن دوازدهم کاملا رو به انقراض نهاد و از نیمه دوم قرن دوازدهم یعنی از اواخر دوره سلطنت افشاریه شعر بازگشت به وجود آمد و در عهد کریم خان رواج کلی یافت. زمان اوج این نهضت از عهد قاجاریه است.مساله اصلی این پایان نامه نقد و تحلیل غزلیات وقار شیرازی از دیوان شاعر می باشد که بیشتر به صورت کتابخانه ای انجام شده است.بدین منظور ابتدا زندگی و آثار شاعر با استفاده از منابع مربوط- نظیر تذکره ها، کتب تاریخی ادبیات و مقامات ادبی، مسافرتها و معرفی آثار تحلیل ویژگی های سبکی او بحث و بررسی و سپس به اصلی ترین ویژگی های زبانی، ادبی و فکری او پرداخته شده است. غزل در عهد وقار شیرازی کلاً مبتنی بر عشق و عاشقی است و مضامین عارفانه در مرحله بعدی است. اصلی ترین نتیجه این تحقیق که وقار شیرازی از پیشروان سبک بازگشت است. کلید واژه ها: غزل- میرزا احمد وقار شیرازی- سبک بازگشت- شعر قرن سیزدهم