در این پژوهش سعی شده است با بررسی پیوند شعر معاصر با شعر کلاسیک، سرچشمه های اصلی شعر نیمایی آشکار شود و شعر معاصر به عنوان یک حلقه از حلقه های شعر فارسی به شمار آید؛ زیرا بخش عمده ای از تمایلات منتقدان معاصر در جهت این است که شعر معاصر را پدیده ای وارداتی معرفی کنند.در این پژوهش ابتدا مهمترین ویژگی های سبک خراسانی در سه حوزه ی زبانی، ادبی و محتوایی بیان شده است.در بخش های بعدی رساله به تأثیر سبک خراسانی بر شعر چهار شاعر معاصر، حمیدی شیرازی، اخوان، اوستا، شفیعی کدکنی پرداخته میشود و هر فصل به یکی از شعرای مورد بررسی اختصاص دارد. هر فصل از چند بخش تشکیل شده است. ابتدا زندگینامه و آثار هر یک از شعرا آورده شده است. پس از آن نمونه هایی از نظیره هایی که هر یک از آنان از شاعران سبک خراسانی داشته اند آورده شده است؛زیرا یکی از مواردی که از طریق آن می توان دریافت که شاعر چه سبکی را بیشتر پسندیده است و یا تحت تأثیر آن شعر سروده است، استقبال هایی ست که شعرا از شعر یکدیگر داشته اند. چهار شاعر مورد بررسی این رساله بسیاری از اشعار خود را به اقتفای شعرای سبک خراسانی سروده اند و این امر یکی از دلایل دلبستگی این شعرا به سبک خراسانی است. در بخش های بعدی تأثیرپذیری هرکدام از این شعرا در سه حوزه ی زبانی، فکری و ادبی به صورت مجزا بررسی شده است. به منظور این کار ویژگی های سبک خراسانی که در بخش کلیات استخراج گردیده بود به همراه نمونه هایی از شعر این شاعران که متأثر از آن ویژگی بوده است به همراه شواهد شعری از شعرای سبک خراسانی آورده شده است. بدین ترتیب علاوه بر اثبات این مدعا که چهار شاعر مورد بررسی به شعر سبک خراسانی نظر ویژه ای داشته اند ، به طور ضمنی مشخص گشته است که هر شاعر در کدام یک از زمینه ها تأثیر پذیری بیشتری از شعرای این سبک داشته است. در پایان هر فصل نتیجه گیری شده است ودر انتهای رساله نتیجه گیری نهایی آمده است ودر آن بیان شده است که کدام یک از این شاعران گرایش بیشتری به سبک خراسانی دارند؛ چه عواملی موجب گرایش این شعرا به سبک خراسانی شده است و کدام ویژگی انعکاس بیشتری در شعر این شاعران دارد.