مطالعه در خصوص تقابل زمان روز و یک جلسه فعالیت هوازی بر برخی متغیرهای انعقادی خون فیبرینوژن fibزمان پرورومبین pt زمان ترومبوپلاستین پارشال aptt و شاخص های پلاکت تعداد پلاکت (pct) متوسط حجم پلاکتی تعداد پلاکت mpv متوسط حجم پلاکتی می تواند در تعیین مناسب ترین زمان فعالیت ورزشی با کمترین خطرات حاصل از انعقاد و لخته شدن خون مفید واقع شود. بدین منظور 15 مرد سالم غیر ورزشکار (میانگین + انحراف معیار، سن: 2+ 24 سال، درصد چربی:7/6+5/13 درصد و شاخص توده بدنی: 1/2+ 6/21 کیلوگرم بر مجذور قد) یک جلسه فعالیت هوازی به مدت 30 دقیقه با 90% حداکثر ضربان قلب را بر روی چرخ کارسنج در چهار زمان مختلف روز (ساعت 00:80، 120، 1600 و 20:00) با فاصله های زمانی 72 ساعت انجام دادند. از روش متقاطع برای خنثی نمودن یادگیری و اثرات حاصل از فعالیت ها استفاده شد. فشار خون، دمای بدن و در طول 30 دقیقه فعالیت ضربان قلب و میزان درک فشار ثبت شد. از تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر anova برای مقایسه سطوح استراحتی و پاسخ به یک جلسه ورزش در زمان های مختلف روز و در صورت معنی دار بودن از آزمون پس تعقیبی بونفرونی برای مقایسه زوج ها و سطوح معنی داری 5% استفاده شد. نتایج نشان داد که تفاوت سطوح استراحتی pt و pct در زمان های مختلف روز غیر معنی دار و سطوح استراحتی fib(f 3,43=71/2,p=0/057)fib، و در زمان های مختلف روز معنی دار هستند . مقابسه زوج ها بیشترین سطوح استراحتی فیبرینوژن و aptt کمترین سطح استراحتی mpv را در زمان 8:00 نشان داد تغییرات قبل و بعد از فعالیت ورزشی در چهار زمان روز در همه متغیرها تفاوت معنی داری نشان ندادند . همچنین یک جلسه فعالیت هوازی باعث افزایش فیبرینوژن تعداد پلاکت و کاهش شد که این کاهش aptt در ساعت 8:00 نسبت به زمان های دیگر بیشتر بو. با اینحال هنگام توصیه زمان، زمان تمرین عصر ساعت 16:00 نسبت به زمان های دیگر بهتر است