بردباری گیاه آفتابگردان به غلظت های مختلف سولفات منگنز در همراهی با اکسین بررسی شد. پس از جوانه زنی بذرها در ظروف پتری، گیاهکهای 5 روزه به گلدانهایی با بستر شنی مرطوب شده با محلول غذایی هوگلند در شرایط کنترل شده (16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی دمای c25 در روز و c18 در شب) انتقال یافتند. گیاهان 20 روزه تحت تیمارهای مختلف محلول های سولفات منگنز با غلظتهای 0، 350، 250، و 1500 میکرومولارواکسین با غلظتهای 0، 500 و 100 میکرومولار قرار گرفتند و پس از 30 روز جهت آنالیزهای بیوشیمباییو فیزیولوژیکی برداشت شدند. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت سولفتات منگنز و اکسین به میحط میزان کلروفیل و کاروتنویید کاهش یافته است. کاهش میان فتوستز در غلظهای بالای سولفات منگنز و اکسین نیز مشاهده شد. میزان تنفس و نقطه جبران co2 در غلظتهای بالای سولفات منگنز و laa افزایش یافت. پارامترهای رشد در محیط محتوی سولفات منگنز کاهش ولی با افزایش iaa تا حدودی این میزان تعدیلیافت. با افزایش غلظت سولفات منگنز میزان پروتیین کل کاهش یافت باولی با افزودن iaa به محیط محتوای پروتیین کل افزایشیافت. در محیط محتوی سولفات منگنز و iaa میزان قند احیا کننده کاهش ولی قندهای نامحول افزایش یافتند. با افزایش غلظت سولفات منگنز rwc محتوای نسبی آب برگ کاهش و با افزودن اکسین به محیط rwc افزایش یافت. در محیط محتوی سولفات منگنز و iaa نیز فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان نیز افزایش یافت و با افزایش غلظت سولفات منگنز اکسین به محیط میزان پروین، آنتوسیانین، مالون دی آلدهیدوفنل افزایش یافتند.