روند رو به رشد ساختمان سازی کشور و مصرف بالای انرژی در این بخش از یک سو و اهمیت موضوع محیط زیست و توسعه پایدار و بحث بهینه سازی مصرف انرژی به علت انرژی به علت کاهش ذخایر انرژی و نقش اساسی مصالح ساختمانی در انی زمینه از دیگر سو ضرورت تامل بیش از پیش انتخاب مصالح ساختمانی مناسب را یادآور می شود.با توجه به پیش بنی افزایش قیمت انرژی و مدت زمان طولانی بهره برداری از ساختمان های مسکونی و استفاده بالا از حامل های انرژی در این مدت و اثرات بالای زیست محیطی ناشی از مصرف انرژی انجام هزینه های اولیه در زمان ساخت ساختمان مسکونی در جهت کاهش مصرف انرژی در طول دوران بهره برداری می توان از دو دیدگاه می و دیدگاه مصرف کننده مفید باشد و همین امر را می توان لزوم ابزاری مناسب برای ارزیابی اقتصادی زیست محیطی بر شمرد. دراین مطالعه با استفاده از روش ارزیابی چرخه عمر الگویی برای امتیازدهی مصالح ساختمانی داوطلب براسا س شاخص های محیط زیست، اقتصاد، اجتماعی، سبک سازی و ریسک ارایه میشود ونتایج می تواند مورد استفاده تصمیم گیران ساختمان سازی قرار می گیرد. مدل gbms نیز که توانایی مقایسه سبزینی 3 ساختمان را در هر اجرا دارد بر اساس الگوی فوق با درنظر گرفتن شاخص های اقتصادی، زیست میطی و سبک سازی در سه دیدگاه ملی فرد بهر بردار و فرد سازنده ارایه شد و قیمت انرژی به عنوان بزرگترین عامل بازدارنده ساختمان سازی سبز کشور مشخص گردید. در نهایت راهکارهایی برای همخوان نمودن دیدگاه های ملی و بهره بردار با تاکید بر قیمت انرژی پیشنهاد شده است.