باز اتصالی مغناطیسی که در پلاسماهای با رسانندگی الکتریکی بالا رخ می دهد، باعث تغییر توپولوژی میدان مغناطیسی و انتقال انرژی مغناطیسی به انرژی جنبشی، گرمایی و شتابدهی ذرات باردار می شود. این فرایند نقش مهمی در پلاسماهای آزمایشگاهی مانند پلاسمای همجوشی توکامک و پلاسماهای فضایی بازی می کند. آهنگ زمانی رخ دادن این فرایند در طبیعت با آنچه که از تئوری پلاسمای مغناطوهیدرودینامیک تک سیالی بدست می آید متفاوت است. اما با در نظر گرفتن مدل دو سیالی مغناطوهیدرودینامیک توصیف بهتری از این فرایند دینامیکی حاصل می شود. از طرف دیگر جریان های برشی سیالی در پلاسماهای آزمایشگاهی و فضایی دیده شده است که می توانند منجر به پایداری و یا ناپایداری مدهای مغناطوهیدرودینامیک مخصوصاً مدهای گسستگی (پارگی) شوند. در این پروژه، هدف بررسی تحلیلی تاثیر جریانهای برشی بر رفتار خطی دینامیک ناپایداری گسستگی و به طور دقیقتر آهنگ رشد ناپایداری در مدل دو سیالی در رژیم های مختلف این ناپایداری که متناظر با پارامترهای مختلف پلاسمایی همچون (بتای پلاسما، عمق نفوذ الکترون - یون) و همچنین ضخامت ناحیه ای که در آن این فرایند رخ می دهد است.

باز اتصالی مغناطیسی که در پلاسماهای با رسانندگی الکتریکی بالا رخ می¬دهد، باعث تغییر ساختار میدان مغناطیسی و انتقال انرژی مغناطیسی به انرژی جنبشی،گرمایی و شتابدهی ذرات باردار می¬شود. این فرایند نقش مهمی در تغییر دینامیک پلاسماهای آزمایشگاهی، مانند پلاسمای همجوشی توکامک و پلاسماهای فضایی، مانند کرونای خورشید، بازی می¬کند. میدان¬های الکتریکی و مغناطیسی تولید شده در بازاتصالی مغناطیسی باعث شتاب گرفتن و سوق یافتن ذرات باردار می¬شوند. لذا ذرات بر حسب مکان و انرژی اولیه-شان یا می¬توانند شتابدار شده و از ناحیه بازاتصالی با انرژی بالایی خارج شوند و یا در میدان¬های مغناطیسی محصور شوند. در این مطالعه، نحوه¬ی شتابدار شدن و گیر افتادگی ذرات باردار(الکترون و پروتون) را با فرض انرژ¬ی¬های اولیه و مکان¬های اولیه متفاوت بررسی می¬کنیم. محاسبات عددی ما نشان می¬دهند که ساختار اسپاینی بازاتصالی مغناطیسی سه بعدی، می¬تواند به عنوان یک شتابگر بالقوه برای شتاب دادن ذرات باردار در نظر گرفته شود. در چنین شرایطی پروتون می¬تواند به انرژی نهایی در حدود چندین مگا الکترون ولت (نسبیتی) رسیده و در مدت زمان کوتاه (چندین میلی ثانیه) شتاب بگیرد. مسیر و انرژی نهایی پروتون به شدت تحت تاثیر مکان پرتاپ (مکان اولیه) می¬باشد. گذشته از این الکترون برای رسیدن به انرژی¬هایی در حدود مگا الکترون ولت، نیاز به مدت زمان بیشتری دارد.