به منظور بررسی تاثیر غلظت های مختلف نانو ذرات آهن (10، 100، 1000 و 2000) و اسید هیومیک (100، 1000 و 2000) بر رشد، گلدهی و خصوصیات پس از برداشت گل شاخه بریده رز رقم "سفید نابلس" در شرایط کشت هیدروپونیک، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تکرار در گلخانه دانشگاه محقق اردبیلی در سال های 91-92 انجام شد. از فرمول محلول غذایی وان زیندرن باکر تغییر یافته (1986) استفاده شد که این محلول غذایی در آب دو بار تقطیر حل شدند. ph محلول غذایی بین 8/5-5/5 توسط دستگاهph متر تنظیم شد. غلظت های مختلف نانو ذرات آهن و اسید هیومیک به سطل های 30 لیتری حاوی محلول غذایی اضافه شدند و روزانه دو مرتبه و در هر مرتبه بسته به مرحله رشد 50 الی 150 میلی لیتر محلول به هر گلدان اضافه شد. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که غلظت 1000 میلی گرم در لیتر اسید هیومیک تاثیر معنی داری در افزایش ارتفاع و قطر ساقه گیاه نسبت به سایر غلظت ها از خود نشان داد، در حالی که تیمار نانو ذرات آهن بر شاخص های ارتفاع، تعداد برگ و قطر ساقه گیاه و تیمار اسید هیومیک بر شاخص تعداد برگ گیاه تاثیر معنی داری نشان ندادند. میزان کلروفیل گل رز در غلظت های 1000 میلی گرم بر لیتر نانو ذرات آهن و 100 میلی گرم بر لیتر اسید هیومیک تاثیر مثبت و معنی داری نسبت به سایر غلظت ها داشتند. غلظت های بالای نانو ذرات آهن و اسید هیومیک (1000 میلی گرم در لیتر) تاثیر معنی داری در ارتفاع شاخه، وزن کل شاخه بریده، وزن خشک برگ، وزن خشک ساقه و وزن خشک کل نسبت به سایر غلظت ها نشان دادند، و همچنین اثر نانو ذرات آهن بر وزن تر نسبی تاثیر معنی داری داشت. در اندازه گیری های پس از برداشت (وزن محلول جذب شده، وزن تر بوته، وزن خشک بوته، وزن تر ریشه، وزن خشک ریشه، سطح برگ، زمان تا گلدهی و قطر گل) تیمارهای مختلف نانو ذرات آهن و اسید هیومیک تاثیر معنی داری بر بهبود شاخص ها نداشتند. طول عمر توسط نانو ذرات آهن افزایش پیدا کرد همچنین گل رز سفید نابلس به عنوان نافرازگرا شناخته شد. در این پژوهش اثر اسید هیومیک بر میزان فسفر و کلسیم و اثر نانو ذرات آهن بر میزان پتاسیم و فسفر معنی دار شد در حالی که تاثیر تیمارهای مختلف آزمایشی بر میزان سدیم اختلاف معنی داری نشان نداد.

بررسی تاثیر نوع کاربری اراضی بر خصوصیات خاک، از طریق ارزیابی تغییرات شاخص های کیفیت خاک امکان پذیر است. اینگونه مطالعات که با هدف ایجاد تعادل بین میزان تولید و حفظ و بهبود کیفیت منابع اراضی انجام می -گیرند، امکان شناسایی مدیریت های پایدار و به تبع آن پیشگیری از تخریب فزاینده خاک را فراهم می سازند. این تحقیق به منظور بررسی اثرات تغییر کاربری اراضی بر برخی شاخص های کیفیت فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک در منطقه فندقلوی استان اردبیل در سه کاربری مجاور هم جنگل طبیعی، مرتع و زمین زراعی انجام گرفت. به این منظور، 30 نمونه خاک از افق سطحی (15-0 سانتی متری) از کاربری های مذکور (جمعآ 90 نمونه ) به صورت تصادفی برداشته شد. اسیدیته، هدایت الکتریکی، کربنات کلسیم معادل، کربن آلی، نیتروژن کل، پتاسیم و فسفرقابل استخراج، مقادیر شن، رس، سیلت، رطوبت اشباع، میانگین وزنی قطر خاکدانه ها، هدایت هیدرولیکی اشباع، جرم مخصوص ظاهری، جرم مخصوص حقیقی، تخلخل و تنفس میکروبی در نمونه های خاک مطابق روش های متداول اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد به ترتیب و به طور معنی دار (01/0p<) میانگین پارامترهای کربن آلی به میزان 66/62 و 66/48 درصد، نیتروژن کل به مقدار 08/76 و 17/52 درصد، میانگین وزنی قطر خاکدانه ها 65/72 و 21/24 درصد، هدایت هیدرولیکی اشباع 38/59 و 57/28 درصد، تنفس 66/66 و 60 درصد، هدایت الکتریکی 72/14 و70/46 درصد، پتاسیم قابل استخراج 73/80 و 97/46 درصد، فسفر قابل استخراج 79/5 و 85/49، تخلخل کل 06/31 و 74/13 درصد در کاربری زراعی و مرتعی نسبت به جنگل کاهش ولی میانگین پارامترهای کربنات کلسیم معادل به مقدار 08/115 و 04/68 درصد، شن به مقدار 83/10 و 49/5 درصد و اسیدیته 49/20 و 90/18 درصد در کاربری زراعی و مرتعی نسبت به جنگل افزایش یافت. بیشترین همبستگی مثبت و معنی داربین کربن آلی با نیتروژن کل (**897/0r=) یافت شد. نتایج تجزیه فاکتورها نشان داد فاکتور 1، 2 و 3 در مجموع 638/70 درصد از کل واریانس را توجیه کردند و فاکتور اول بیش از 90 درصد واریانس را در شن توجیه کرد. بر اساس نتایج تحقیق حاضر، تغییر کاربری اراضی جنگلی به زراعی و مرتعی باعث کاهش کیفیت خاک در منطقه فندقلوی اردبیل گردید.