ماهی کپور معمولی (cyprinus carpio) به دلیل مزایایی از جمله سهولت پرورش و طعم قابل قبول، جزء ماهیانی ست که بسیار پرورش داده می شود وبررسی هایی برای بهبود تغذیه ی آن صورت گرفته است. در موجودات سعی بر این است که برای کاهش هزینه های تغذیه، تا حد ممکن چربی را افزایش دهند تا از چربی جیره به جای پروتئین برای تامین انرژی استفاده کند. نمک های صفراوی با تاثیر بر ذرات چربی، می توانند به عنوان ناقل و حمل کننده ذرات چربی عمل نمایند. به منظور بررسی تاثیر نمک های صفراوی در جیره ی غذایی ماهی بر شاخص های رشد، بازماندگی، ترکیبات لاشه و برخی شاخص های خون شناختی و بیوشیمیایی سرم خون، تعداد 300 بچه ماهی کپور معمولی (cyprinus carpio) با وزن متوسط 5/0± 3 گرم به مدت 12 هفته در مرکز تحقیقات آبزی پروری شهید فضلی برآبادی، دانشکده شیلات و محیط زیست دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان مورد مطالعه قرار گرفت. نمک های صفراوی گاو در 5 سطح 0، 25/0، 5/0، 75/0 و 1 درصد به جیره ی غذایی بچه ماهیان اضافه شد. طی دوره ی آزمایش، غذادهی دوبار در روز و به میزان 3 تا 5 درصد وزن توده ی زنده انجام شد. پس از پایان آزمایش تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که شاخص های رشد و بازماندگی، پروتئین، خاکستر و رطوبت لاشه در تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری با یکدیگر نداشتند (p>0.05). تیمار 4 با میزان 1 درصد نمک صفراوی و 629/0±52/32 درصد چربی کم ترین میزان چربی را داشته و از لحاظ آماری با سایر تیمارها اختلاف معنی داری داشت (p<0.05). هم چنین، تیمار 2 با میزان 5/0 درصد نمک صفرا بالاترین و تیمار شاهد با 0 درصد نمک صفرا پایین ترین میزان کلسترول و تری گلیسیرید خون را داشتند و دارای اختلاف معنی-دار با سایر تیمارها بودند (p<0.05). میزان پروتئین کل، گلبول های سفید، گلبول های قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت، mcv، mch و mchc خون به طور معنی داری، دارای اختلاف بین گروه های آزمایشی و شاهد بودند (p<0.05).

سه نشانگر ریزماهواره کاملا متفاوت بمنظور بررسی تنوع و ساختار ژنتیکی سه جمعیت ماهی oxynoemacheilus argyrogrammaدر رودخانه¬هایاستان¬های کرمانشاه و کردستان مورد استفاده قرار گرفت. در کل تعداد 90 نمونه از سه منطقه جمع آوری شد. هر سه نشانگر ریزماهوراه مورد استفاده در این تحقیق پلی مورفیسم کافی را نشان دادند. در مجموع 36 الل برای سه جایگاه مورد استفاده بدست آمد. تعداد الل در هر جایگاه در محدوده 17– 6 بود. میانگین هتروزیگوسیتی مشاهده شده (ho) و مورد انتظار (he) به ترتیب 576/0 و 865/0 بود. بیشتر مناطق انحراف از تعادل هاردی – واینبرگ را نشان داد. با توجه به میزان جریان ژنی بالا (348/7nm= ) بین مناطق و fst پایین (039/0fst = ) به نظر می¬رسد تمایز پایینی بین جمعیت-های این گونه در مناطق مورد بررسی وجود دارد.

تنوع ژنتیکی، قابلیت بقای یک گونه یا جمعیت را از طریق ایجاد توانایی سازگاری با تغییرات محیطی فراهم می کند. در این تحقیق، برای بررسی تنوع ژنتیکی ماهی خیاطه درسه ایستگاه از رودخانه پلرود رودسر استان گیلان با استفاده از نشانگر ریزماهواره، تعداد 90 نمونه شامل 30 نمونه از ایستگاه اول (پایین دست)، 30 نمونه از ایستگاه دوم (قسمت میانی) و 30 نمونه از ایستگاه سوم (بالا دست) جمع آوری شد. dna نمونه ها به روش بایوزول استخراج و با استفاده از 5 جایگاه ریزماهواره ای بررسی شد. متوسط هتروزیگوسیتی مورد انتظار و مشاهده شده به ترتیب 755/0 و 1 به دست آمد. آنالیز واریانس مولکولی نشان داد که تنوع بالایی (95 درصد) در درون جمعیت های مورد بررسی وجود دارد. متوسط آماره fst، 06/0 به دست آمد که نشان دهنده تمایز ژنتیکی پایین بین ایستگاه های مورد بررسی است. در بررسی انحراف از تعادل هاردی واینبرگ در سطح جایگاه ها، همه جایگاه ها از تعادل هاردی واینبرگ انحراف معنی داری داشتند.