کشتیرانی و دریانوردی به عنوان یکی از صنایع بزرگ دنیای مدرن نقش به سزایی در پیشرفت اقتصادی جوامع بشری ایفا می کند. بهر حال استفاده از کشتی های بزرگ در جا به جایی مسافران و کالاهای تجاری و به ویژه نفت باعث گردیده مسئله ایمنی کشتیرانی و امداد رسانی مورد توجه ویژه ی جامعه ی بین المللی قرار گیرد تا از بروز خسارات جانی، مالی و زیست محیطی تا حد ممکن جلوگیری بعمل آید. برای تحقق چنین اهدافی کنوانسیونهای بین المللی متعددی منعقد گردیده اند. در این راستا هدف اصلی از تدوین این پژوهش بررسی ابعاد و کارآمدی قواعد و مقررات حقوقی در خصوص ایمنی و امدادرسانی در دریا در چارچوب حقوق و تعهدات دولت ها و نقش سازمان های بین المللی در ایمنی و امدادرسانی در دریا می باشد. همچنین با توجه به وجود سواحل دریایی در جنوب و شمال ایران و اهمیت ایمنی دریانوردی و امداد رسانی در آنها به بررسی تعهدات و حقوق دولت ایران در این زمینه پرداخته شده و شکل گیری یک سازمان منطقه ای ایمنی پیشنهاد گردیده است. این پایان نامه نتیجه می گیرد که قواعد و مقررات بین المللی حدود حقوق و تعهدات دولتها و سازمانهای بین المللی را درزمینه ایمنی کشتیرانی و امداد رسانی تبیین نموده اند، آنچه که لازم است صورت گیرد حمایت جهانی از این قواعد و مقررات و اجرای کامل آنها می باشد.