چکیده بررسی پراکندگی امواج الکترومغناطیسی از نانولوله های کربنی به کوشش علیرضا نورمندی پور از زمان کشف نانولوله های کربنی در سال 1991، توجه زیادی به خاطر ویژگی جالب شبه-یک-بعدی بودنشان، به این مواد شده است. اعتقاد بر این است که این مواد، پتانسیل های کاربردی فراوانی در نانوتکنولوژی دارند. اهمیت این لوله ها، بیشتر به خاطر قطر کوچکشان است. از طرفی، بدلیل جذب نور مرئی توسط این مواد، یکی از کاربردهای نانولوله های کربنی، استفاده در سلول های خورشیدی است. در این پایان نامه، پراکندگی امواج الکترومغناطیسی از نانولوله های کربنی مورد بررسی قرار می گیرد. به همین جهت، ابتدا نظریه ی پراکندگی را معرفی نموده و سپس یک رابطه برای سطح مقطع پراکندگی نانولوله های کربنی بدست می آوریم. برای ادامه-ی کار، به خواص اپتیکی (ثابت دی الکتریک) نانولوله های کربنی احتیاج داریم. ثابت دی الکتریک نانولوله های کربنی را از روش محاسباتی از ابتدا بدست می آوریم. و سرانجام نمودار سطح مقطع پراکندگی را برای انواع مختلف نانولوله رسم می کنیم. نتایج بدست آمده نشان می دهند که با افزایش قطر نانولوله های کربنی، قسمت موهومی تابع دی الکتریک، که معرف جذب است، در محدوده ی بیشتری از طیف الکترومغناطیسی غیر صفر است و همچنین تعداد پیک های این طیف، با افزایش قطر، افزایش می یابند.