چکیده همسرآزاری خشونتی است که بین اعضای خانواده و همسران اتفاق می افتد که ممکن است موجب صدمه جسمی ، جنسی یا روان شناختی شود. در کشور ما در مورد همسرآزاری هنوز اقدام اجرایی برای کاهش یا شناخت بیشتر این پدیده صورت نگرفته است. در بررسی علل طلاق و همسر آزاری بیشتر روی جنبه های اجتماعی و اقتصادی آن کار شده و کمتر به نقش عوامل روان شناختی توجه شده است. این پژوهش در صدد بررسی ویژگی های شخصیتی و میزان همسر آزاری جسمی و روانی در سه گروه زنان همسر آزار دیده ، متقاضی طلاق و عادی در شهر تهران می باشد . این پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی است. جامعه آماری مورد تحقیق کلیه زنان متاهل شهر تهران می باشند. نمونه شامل 300 نفر که 100 نفر در گروه زنان همسر آزار دیده ، 100 نفر در گروه زنان متقاضی طلاق و 100 نفر از زنان عادی بصورت داوطلبانه ودر دسترس نمونه گیری شدند. برای گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه شخصیتی neo_ffi و شاخص همسر آزاریisa استفاده شده است. برای تحلیل داده ها از آزمون همبستگی و تحلیل واریانس جهت مقایسه میانگین گروه هااستفاده شده است. یافته های تحقیق نشان داد که خصیصه روان آزردگی در زنان همسرآزار دیده بیشتر است، زنان همسر آزار دیده ا ز آزار دیدگی جسمی و روانی بیشتری نسبت به زنان متقاضی طلاق و عادی برخوردارند، زنان متقاضی طلاق از درآمد بیشتر و تعداد فرزندان کمتری برخوردارند. با توجه به این که بافت سنتی هنوز در اکثر نقاط ایران وجود دارد همسر آزاری همچنان مشاهده می شود و مهمتر اینکه زنان عادی هم همسرآزاری جسمی و روانی را تجربه می کنند پیشنهاد می شود با فرهنگ سازی در کشور جهت استفاده از مشاوره های قبل از ازدواج و آموزش همسرداری و روابط زناشویی به زوجین از گسترش این پدیده در کشور جلوگیری شود.