مقدمه و هدف درمان دندان دچار avulsion یک مشکل عمده در دندانپزشکی محسوب می شود. پس از وقوع avulsion ، مدت زمان خارج ماندن دندان از دهان و محیطی که دندان در این مدت در آن نگهداری شده است، مهمترین عوامل تعیین کننده حیات سلولهای باقی مانده و نیز حیات خود دندان هستند. عامل عمده تاثیرگذار در پیش آگهی دندان، حیات سلول های(periodontal ligament) pdl است، لذا جایگزینی فوری دندان، درمان انتخابی است و اگر امکان این اقدام وجود نداشت، باید دندان موقتا در محیط مناسب نگه داری شود. محیط نگهداری باید دارای اسمولالیته و ph فیزیولوژیک باشد و به راحتی در دسترس باشد تا در مواقع اورژانس مورد استفاده قرار گیرد. هدف از این مطالعه ، بررسی توانایی محیط کشت hams f-10 در حفظ حیات و قابلیت تکثیرسلولی درسلولهای pdl سطح ریشه دندانهای دچار avulsion بوده است. روش کار و مواد دراین مطالعه آزمایشگاهی از 60 دندان پرمولر بالغ سالم کشیده شده استفاده شد . در چهارفاصله زمانی 1، 3، 6 و 24 ساعت، viability سلول های pdl درمحیط های hams f-10 ، hbss (hank’s balanced salt solution)، شیر وآب مورد بررسی قرار گرفت. هم چنین توانایی تکثیر سلولهای pdl توسط تست (methylthiazol tetrazolium assay) mtt نیز در سه محیط hbss ، ham’s f10 و آب در فواصل زمانی 1، 3 و 6 ساعت ارزیابی شد. یافته ها در تمامی زمانهای نگهداری، viability سلولها درمحیط های ham’s f10 وhbss از دو محیط دیگر (آب و شیر) بالاتر بود(001/0p<). محیط ham’s f-10 و hbss بجز زمان 6 ساعت (04/0 = p) در بقیه زمانها اختلاف معنی داری نداشتند. بابررسی قابلیت تکثیر سلولها(reproducibility)، مشاهده شد نتایج درمحیط هایhbss و ham’s f10 ازآب بهتراست(001/0p<) . محیط hbss از ham’s f10 از نظر تست mtt ، در مدت زمان 3 ساعت بهترعمل نمود(001/0p<) ولی در مدت زمانهای 1 و 6 ساعت بین hbss و ham’s f-10 اختلافی مشاهده نشد. نتیجه گیری محیط ham’s f-10 می تواند یک محیط مناسب برای نگهداری دندانهای دچار avulsion باشد. این محیط نتایج مطلوبی مشابه با محیط hbss نشان می دهد . واژه های کلیدی سلول پریودنتال لیگامان، دندان از ساکت بیرون افتاده، محیط کشت ham’s f-10، محیط نگه داری hbss، قابلیت حیات سلولی، قابلیت تکثیر سلولی