مقدمه: فعالیت بدنی و تمرینات ورزشی می توانند از طریق تنظیم و تعدیل نیمرخ سایتوکاینی در ریزمحیط تومور نقش حمایتی را در سرطان پستان داشته باشند. اینترلوکین 10 یک سایتوکاین ضد التهابی می باشد که نقش مهمی در پاسخ های سیتم ایمنی ایفا می کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرینات استقامتی بر میزان il-10 بافتی موش های ماده مبتلا به سرطان پستان بود. مواد و روش ها: بدین منظور 20 سر موش بالب سی ماده (6 تا 8 هفته ای با میانگین وزنی 5/14 گرم) خریداری و به شکل تصادفی در دو گروه کنترل و تمرین قرار گرفتند. گروه تمرین به مدت 6 هفته تمرینات استقامتی را پس از آشناسازی موش ها با محیط ورزشی و تزریق سلول های سرطانی انجام دادند (پنج جلسه درهفته، 25 دقیقه، 50% تا 75% vo2max ). پس از پیدایش تومور، هر هفته یک بار طول و عرض تومور توسط کولیس دیجیتالی اندازه گیری شد. در پایان بافت تومور موش ها برداشته و سریعاً فریز شد و در دمای70- درجه سلسیوس نگهداری شد. نمونه تومور هموژنیزه شد و سپس با روش الایزا میزان سایتوکاین il-10در نمونه ها بررسی شد. از آزمون t مستقل جهت مقایسه متغیرهای مربوط به دو گروه کنترل و تمرین استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که مقدار il-10 در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل به طور معناداری بالاتر بود (p>0.05). همچنین کاهش حجم تومور در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید. نتیجه گیری: افزایش سطوح سایتوکاین il-10 به موازات کاهش حجم تومور می باشد که نشان می دهد ورزش از طریق افزایش سطوح این سایتوکاین موجب کاهش رشد تومور می شود. رگ زایی درون تومور اساس رشد آن است، لذا افزایش سطوح il-10 که یک سایتوکاین ضد رگ زا می باشد، در گروه ورزش نسبت به گروه کنترل نشان می دهد که ورزش می تواند از رشد تومور با تعدیل نیمرخ سایتوکاینی درون ریزمحیط تومور بازداری کند.

اسانس ریحان به طور عمده شامل ترکیبات فنیل پروپانوئیدی است. یکی از آنزیم¬های کلیدی در مسیر تولید ترکیبات فنیل پروپانوئیدی، فنیل آلانین آمونیا لیاز (pal) است. شناسایی روش¬های افزایش میزان بیان ژن pal و ازدیاد ترکیبات فنیل پروپانوئیدی درون بافت گیاهی کمک زیادی در تولید بیشتر متابولیت¬های ثانویه گیاه و دارو¬های مربوطه خواهد کرد. در این تحقیق، بیان ژن فنیل آلانین آمونیا لیاز در نمونه¬های تیمار شده با کاربرد خارجی اسپری کردن هورمون¬های اسید جیبرلیک، اسید جاسمونیک و اسید سالیسیلیک با غلظت 1/0 میلی مولار در لیتر به مدت 24 ساعت در گیاه ریحان در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. هدف از بررسی اثر هورمون¬های مختلف و سه مرحله رشدی گیاه: بررسی تاًثیر هورمون¬های رشد و سه مرحله رشدی گیاه در بیان ژن خاص در گیاه است. تمام واکنش¬های pcr در سه تکرار برای ژن¬های pal و توبولین صورت گرفت و آنالیز داده¬ها با روش « قانون لیواک 2-∆∆ct» انجام شد. تفاوت سطح بیان ژن هدف بین تیمار¬های مختلف و نمونه¬های شاهد توسط روش دانکن محاسبه و در سطح معنی داری 1 و 5 درصد بررسی شد. همه آنالیز¬ها توسط نرم افزار sas v9 انجام شد. نتایج نشان دهنده افزایش بیان ژن pal در تیمار هورمون اسید جاسمونیک و در مرحله گلدهی بود. از لحاظ آماری تفاوت معنی داری در بیان ژن pal بین تیمار و نمونه شاهد در سطح معنی داری 1 درصد وجود داشت. تیمار اسید جاسمونیک، اسید جیبرلیک و اسید سالیسیلیک به ترتیب باعث افزایش بیان ژن pal شد.