برنامه ریزان صنعت گردشگری در زمینه ظرفیت تحمل مقصد معتقدند جامعه میزبان برای رشد و توسعه گردشگری ظرفیت معینی دارد و رشد فراتر از حد ظرفیت آن منجر به بروز پیامدهای اجتماعی و زیست محیطی نامطلوب خواهد شد. در این مطالعه هدف سنجش و ارتقا ظرفیت پذیرش گردشگری شهر سرعین در راستای توسعه پایدار گردشگری بوده و ظرفیت پذیرش این مقصد با در نظر گرفتن دو رویکرد مقصد محور و رویکرد مبتنی بر تئوری چرخه عمر گردشگری در ابعاد مختلف محیطی، اقتصادی، اجتماعی-فرهنگی سنجیده شد. در این راستا جهت بررسی ظرفیت پذیرش انسانی مقصد و رضایتمندی از محصول گردشگری داده های مورد نیاز تحقیق از طریق مطالعه میدانی و تکیمل پرسشنامه جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی است. به این منظور ابتدا با استفاده از ادبیات موجود، شاخص های موثر در برآورد ظرفیت پذیرش انسانی(روانی) تعیین شد. از آزمون کراسکال والیس، ضریب همبستگی و رگرسیون برای آزمون فرضیات استفاده شد. نتایج تحقیق بیانگر آن است که رابطه مستقیم و معناداری بین امکانات گردشگری و تعداد گردشگران و نیز رابطه مستقیم و معناداری بین تعداد گردشگران و رضایتمندی از محصول گردشگری وجود دارد. در مقابل تفاوت معناداری بین دیدگاه گروههای سه گانه در رابطه با روند توسعه گردشگری مشاهده نگردید. در نهایت پیشنهاداتی برای ارتقای ظرفیت پذیرش شهر سرعین ارایه شده است.