منطقه ی مورد مطالعه در جنوب شهرستان گرمی در استان اردبیل واقع شده است و از نظر ساختاری در بخش شمال شرق زون البرز-آذربایجان قرار دارد. سنگ های آتشفشانی ناحیه بیشتر از جنس آلکالی الیوین بازالت می باشد و ساخت های پیلولاوایی و منشوری عمده ترین ساخت های سنگی منطقه هستند. کانی های اصلی این بازالت ها شامل فنوکریست های الیوین،کلینوپیروکسن و پلاژیوکلاز به همراه کانی فرعی اوپک و کانی های ثانویه کلسیت و سرسیت و ایدنگزیت و کلریت و زئولیت می باشد. بافت غالب سنگ هیالومیکرلیتی پورفیریتیک می باشد. الیوین, کلینوپیروکسن و پلاژیوکلاز در سنگ های منطقه، مورد مطالعه ی(ریزپردازنده ی الکترونی) قرارگرفته اند و نتایج حاصل از بررسی نشان می دهد که فنوکریست های فلدسپار ازلابرادوریت و کلینوپیروکسن ها در محدوده ی اوژیت و الیوین درمحدوده هیالوسیدریت قرار دارند. کلینوپیروکسن ها به ماگماتیسم پشت قوس کمان ماگمایی وابسته بوده و بر پایه ی بررسی های زمین دماسنجی گستره ی دمایی در زمان تبلور سنگ های بازیک در حدود 900 تا 1000 درجه سانتی گراد برای کلینوپیروکسن ها برآورد شده است. ترکیب الیوین بازالت ها متاآلومینوز با آنومالی منفی srو مقادیر بالای nb و مقادیر بالای lile مانند th, u, rbمی باشد که در دیاگرام تکتونیکی در محیط میان قاره تا پشت قوس ماگمایی واقع شده است. دیاگرام های مربوط به ژنز ماگما نشانگر منشا گارنت- اسپینل لرزولیتی برای سنگ های مورد مطالعه می باشد. ماگمای مولد این سنگ ها با آنومالی مثبت سرب نشانگر آلایش پوسته ای است. در دیاگرام های عنکبوتی نسبت بالای lree/hree نشانگر نرخ ذوب پایین و باقی ماندن گارنت در فاز تفاله است. حوضه عمیق ائوسن تالش بخشی از حوضه های پشت کمانی کرتاسه پسین تا ائوسن ناحیه بین دریای سیاه تا دریای خزر بوده است که در اثر حاکمیت رژیم زمین ساخت کششی در اثر فرورانش پوسته اقیانوسی شاخه شمالی نئوتتیس واقع در بین بلوک های تورید- آناتولی ارمنستان جنوبی (tasa) به زیر حاشیه ی پونتید ایجاد شده است.