پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش مدیر مدرسه در ایجاد گروه های رشد حرفه ای مبتنی بر همکاری معلمان ابتدایی در استان مازندران به انجام رسیده است. در اجرای این مطالعه از رویکرد آمیخته ی اکتشافی استفاده شده است. در این رویکرد، از ابزار مصاحبه در روش کیفی و ابزار پرسشنامه محقّق ساخته در روش کمّی استفاده شده است. جامعه ی آماری پژوهش، معلمان، مدیران مدارس و سرگروه های آموزشی کلیه ی مدارس ابتدایی مازندران شامل 9926 نفر بودند که 44 نفر از آنان نمونه ی آماری بخش کیفی بودند و 383 نفر معلم نیز نمونه ی آماری بخش کمّی را تشکیل می دادند که با استفاده از فرمول کوکران تعیین شد. در بخش کیفی، از روش نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی و در بخش کمّی از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای استفاده شده است. این مطالعه به دنبال پاسخ به سه سوال پژوهشی بود. یافته ها، 66 نشانگان رفتاری را برای مدیران تأیید کرد که در قالب 8 بعد رفتاری دسته بندی شدند. این ابعاد شامل بعد بایدهای یک مدیر برای ایجاد گروه های رشد حرفه ای، بعد تشکیل گروه های موثر معلمان، بعد منابع، بعد بهبود مستمر، بعد طراحی رشد حرفه ای، بعد همبستگی با یادگیری دانش آموز، بعد ایجاد حس همکاری بین معلمان و بعد دانش مدیر می باشند. نتایج هم چنین نشان داد که مدیران در تشکیل گروه های موثر معلمان، بهبود مستمر و ایجاد گروه های آموزشی بیش ترین نقش را دارند و در مقابل در طراحی رشد حرفه ای پایین ترین نقش را ایفاء می کنند.