در این پژوهش، ویژگی های جنسیّتی در آثار دانشور و آل-احمد در سه حوزه ی واژگان، ساختار و معنا مطالعه شده است. دربخش واژگان، به منظور تشخیص میزان پایبندی نویسندگان یاد شده به زبان معیار، نوشته های آن ها از نظر به کارگیریِ واژگان گفتاری در نوشتار و شکل گفتاری کلمات در نوشتار، واژگان قدیمی، واژگان بومی و بیگانه و آفرینش واژگان جدید بررسی شده و هم چنین برای درک میزان نزدیکی و یا دوری به جریان های فرهنگی- زبانی، آثار دانشور و آل احمد از نظر کاربرد دشواژه و ضرب المثل نیز مورد مطالعه قرار گرفته است. در حوزه ی ساختار، با استفاده از قاعده کاهی سبکی در شکل نحوی آن، ویژگی های دستوری بررسی گردیده و به مواردی مانند قطع کلام، سکوت در متن، شخصیّت پردازی و فضای داستان نیز پرداخته شده و در پایان، مطالعه در زمینه ی معنا، به محوریّت طرح مسایل زنانه در آثار دانشور، توجّه به توصیفات و جزئی نگری در نوشته های وی و مقایسه ی آن ها با آثار آل احمد، اختصاص داده شده است. حاصل مطالعات بالا نشان داد که در بیش تر حوزه ها، شیوه-ها و ویژگی هایی که برای آثار زنانه برمی شمرند، در نوشته های داستانی دانشور دیده می شود و تفاوت نوشتاری بین آثار دانشور و آل احمد از نظر جنسیّت، به-خوبی قابل مشاهده است. هم چنین عدم تطابق میان برخی نظریّه ها و داده ها، می تواند حاصل تأثیر عوامل فرهنگی، محیطی و ویژگی های خاص شخصیّتی هر نویسنده باشد.