شهر دلیجان با جمعیتی معادل 45729 نفر در سال 1390روزانه 72/5 تن زباله تولید می کند. از میان روشهای مختلف دفع زباله ، روش دفن بهداشتی مواد زاید از مهمترین روشهایی بوده که مدیریت شهری این شهر طی 30 سال اخیر بر آن تکیه کرده است.نتایج بررسی موقعیت محل دفن زباله حاکی از نامساعدبودن محل دفن کنونی است که در آن بسیاری از اصول، معیارها و ضوابط مکان گزینی نادیده گرفته شده و پیش بینی می شود که در آینده نزدیک اثرات زیست محیطی آن نمایان تر گردد. در این پژوهش با استفاده از 21 معیار شامل فاصله از محدوده ی قانونی شهر، فاصله از جاده، فاصله از فرودگاه ، فاصله از منابع آب سطحی، فاصله از منابع آب زیرزمینی ، فاصله از شبکه راه آهن ، فاصله از عوارض مصنوع (روستا، تأسیسات و تجهیزات شهری، معادن …) فاصله از گسل ها ، فاصله از خطوط انتقال نیرو ، جهت و شدت باد، سیل خیزی با دوره بازگشت 100 سال، هیپستومتریک (طبقات ارتفاعی)، پوشش گیاهی، جنس خاک ، ضریب نفوذ پذیری خاک ، میزان بارندگی ، زیستگاههای حساس ، کاربری اراضی بایر، اراضی کشاورزی، مرتع وجنگل ، قابلیت دید از مناطق مسکونی و جاده ها از طریق مدلهای مختلف تلفیق اطلاعات و نقشه ها که بر اساس مدل منطق فازی و تحلیل سلسله مراتبی ترکیب شده اند و حاصل آن نقشه پهنه بندی مکان های مناسب دفن زباله های شهر دلیجان به صورت 3 اولویت بوده که در نهایت با تحلیل های انجام شده و مطالعات میدانی 2 مکان به دلایلی که در فصل 4 بیان می شود به عنوان بهترین مکان انتخاب شده است.