نام پژوهشگر: سارا بناییه
سارا بناییه امیر افخمی
الیگودندروسیت ها به عنوان سلول های گلیای میلین ساز، نقشی حیاتی در سیستم اعصاب مرکزی پستانداران ایفا می کنند. در بستاری از آسیب های سیستم عصبی نظیر ضایعات نخاعی ، سکته، یا بیماری های التهابی عصبی نظیر مالتیپل اسکلروزیس (ms) آسیب الیگودندروسیت ها منجر به اختلال در انتقال سیگنال های عصبی و متعاقبا آسیب های نورونی می شود. با در نظر گرفتن اهمیت بیماری ms ، امروزه مطالعات بسیاری به منظور کشف علل اصلی، ماهیت، پاتوژنز و نیز یافتن راهبرد های جدید درمانی انجام می گیرد، اگرچه این مطالعات به دلیل مشکلات همراه با مدل های حیوانی این بیماری و همینطور مشکلات کشت الیگودندزوسیت ها مواجه هستند. مطالعه حاضر با هدف کشت رده سلولی الیگودندروسیتی oln93 و شبیه سازی شرایط اکسیداتیو همراه با بیماری های التهابی-استحاله ای عصبی نظیر ms انجام گرفته است. سلول های oln 93 در محیط dmem حاوی 10% سرم جنین گاوی (fcs) ، penicillin/streptomycin (100u/ml) و دمای 37 درجه سانتیگراد و رطوبت 90% و 5/0% co2 کشت داده شدند. پس از کشت 104 ×5/2 سلول در چاهک های پلیت 96 تایی، مطالعات سمیت سلولی با استفاده از ماده اکسیداتیو h2o2 (µm25) و glutamic acid (µm 5 و 10) انجام گرفت. به منظور بررسی دقیق تر نقش عوامل اکسیدان عصاره هیدروالکلی پیه و غشاهای داخلی انار، که غنی از آنتی اکسیدان های پلی فنولیک است به عنوان ماده محافظت کننده استفاده گردید. میزان زنده مانی سلولی پس از 24 ساعت با استفاده از زوش mtt مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که هم پراکسید هیدروژن و هم گلوتامات (به صورت وابسته به دوز) قادر به کاهش میزان زنده مانی سلولی و القای آسیب اکسیداتیو و سمیت تحریکی به سلول های oln93 می باشند. در حالی که ppcm (25،50، 100و 200mg/ml) قادر است به صورت معنی داری مرگ سلولی را کاهش داده و سلول ها را در مقابل این گونه از آسیب اکسیداتیو محافظت کند. این یافته ها بیانگر نقش آسیب اکسیداتیو و سمیت تحریکی در پاتوژنز بیماری ms و سایر بیماری های آسیب رساننده به الیگودندروسیت هاست. همچنین لروم استفاده از ترکیبات آنتی اکسیدان در رژیم درمانی بیماری های نورودژنراتیو را بیان می کند.