هزار ویک شب آیینه ی تمام نمایی است از زندگانی مردمان رنگارنگ جامعه ای در برگیرنده ی اقوام و ملت های گوناگون . آمیزه ای است از افکار بلند وارزشمند و نیز کار هایی ننگین وشرم آور . هم نمایشگر شاد خواری و لذت جویی و عشرت طلبی وکامرانی صاحبان زور وزر است و هم نقش پرداز تلاش ومعاش مردم ستم کشیده ای که سقف خانه شان آسمان بود .این کتاب ، اصلی هندی –ایرانی دارد وریشه اصلی آن هزار افسان است . هزار و یک شب تا سال 1704 میلادی در جهان ناشناخته بود . ابتدا آنتوان گالان ، کتاب شناس فرانسوی ، نسخه ای از آن را یافت وبا ترجمه آن به زبان فرانسه ، کتاب را به جهانیان معرفی کرد .یکصد وپنجاه سال بعد ، نخستین ترجمه فارسی کتاب در ایران به دست طسوجی تبریزی صورت گرفت . این کتاب شامل چندین داستان اصلی و حکایت های فرعی است که در دل داستان های اصلی قرار گرفته است . این پژوهش با عنوان « زن در داستان های هزارو یک شب » به بررسی ویژگی های مختلف زنان این کتاب از جمله : اسامی ، پوشش ، شجاعت ، پارسایی ، دانش ها ، هنر ها و ... پرداخته است . سپس به ازدواج زنان ، خشونت علیه زنان ، اهمیت فرزند پسر ، اوضاع اقتصادی زنان و مشاغل آنان پرداخته شده است . در ادامه زنان صاحب قدرت ومسند کتاب معرفی شده اند و در پایان به سوگواری زنان و آیات واحادیث و احکام مرتبط با آن اشاره شده است .برایند تمام این بخش ها ، تصویری تأثیر گذار از زنان هزار ویک شب را ارائه می دهد . تصویری که نه یک سر منفی ونه به طور مطلق مثبت است اما در کل حکایت این کتاب تصاویر منفی بر مثبت پیشی گرفته است .