امروزه فرآیند سنگ زنی یکی از مهمترین فرآیندهای پرداخت کاری جهت کاهش زبری سطح به شمار می رود. سوپرآلیاژ اینکونل خواص منحصر به فردی از قبیل سختی عالی و مقاومت به خوردگی و خستگی بالا در دماهای زیاد دارد که موجب استفاده های صنعتی فراوان آن به ویژه در صنایع هوافضا و پتروشیمی شده است. انتخاب مناسب پارامترهای ورودی یعنی نرخ پیشروی، عمق سنگ-زنی و درجه سختی چرخ سنگ در سنگ زنی این نوع سوپرآلیاژ، یکی از جنبه های مهم در مطالعه فرآیند است. هدف از این تحقیق مدلسازی تأثیر پارامترهای مختلف فرآیند بر روی صافی سطح قطعات پرداخت شده از جنس سوپرآلیاژ اینکونل 738 است. بدین منظور با اجرای یک سری آزمایشات طراحی شده و نیز با بهره گیری از الگوریتم فراابتکاری ژنتیک (genetic algorithm)، رابطه معناداری میان پارامترهای ورودی و خروجی فرآیند برقرار گردید. تحلیل های آماری و همچنین مقایسه نتایج آزمایشات نشان از برتری مدل توسعه یافته نسبت به برخی از روشهای مدلسازی از قبیل مدلسازی رگرسیونی دارد. در بخش پایانی این پژوهش با استفاده مدل پیشنهادی بر پایه الگوریتم ژنتیک، شرایط بهینه متغیرهای این فرآیند جهت ماشینکاری قطعات با کمترین زبری سطح تعیین شد. نتایج نشان می دهد که با استفاده از روش پیشنهادی، مدل قابل اتکاء و همچنین شرایط تنظیمی بهینه فرآیند می تواند تعیین شود.