دیکروسلیوز یک بیماری انگلی مهم در نشخوارکنندگان از جمله گوسفند بوده که ترماتود دیکروسلیوم دندریتیکوم عامل ایجاد کننده ی آن می باشد. کرم بالغ در کیسه ی صفرا و مجاری صفراوی کبد میزبان زندگی می کند که با بروز ضایعات فراوان در مجاری کوچک و بزرگ صفراوی دام مبتلا همراه است و باعث ضبط کلی کبد آلوده در کشتارگاه می شود. نظر به اهمیت مطالعات اپیدمیولوژیک و از آن جایی که تشخیص های رایج انگل شناسی در شناسایی به موقع آلودگی دارای مشکلاتی هستند، لذا روش هایی نظیر روش های سرولوژی با استفاده از آنتی ژن مناسب می توانند بسیار مفید واقع گردند. لذا هدف از این مطالعه بررسی شیوع آلودگی به دیکروسلیوم دندریتیکوم در گوسفندان استان خوزستان باروش الایزا بوده است. بدین منظور از ورید وداج 500 راس گوسفند، در مناطق اهواز، باغملک، دزفول، سوسنگرد و هندیجان خونگیری بعمل آمد. نمونه های خون در لوله های تمیز در کنار یخ به آزمایشگاه منتقل و سرم آن ها جداسازی شد. جهت تعیین میزان پروتئین آنتی ژن سوماتیک از روش برادفورد استفاده شد.آزمایش الایزا پس از مراحل آزمون و خطا توسط روش چکر بورد تنظیم گردید. جهت انجام الایزا، از الایزای غیر مستقیم استفاده شد. شیوع سرمی آلودگی به دیکروسلیوم دندریتیکوم در گوسفندان تحت بررسی 6/3 درصد (در گوسفندان ماده 5/3 درصد و در گوسفندان نر 7/4 درصد) بود. آزمون دقیق فیشر نشان داد این اختلاف از نظر آماری معنی دار نمی باشد (05/0<p). شانس آلودگی گوسفندان نر 35/1 برابر گوسفندان ماده(فاصله اطمینان 95 درصد 05/6- 3/0) بود. بطور کلی نتایج مطالعه حاظر نشان داد که میزان آلودگی در استان خوزستان از شیوع کمی برخوردار است و احتمالا گوسفندان در اپیدمیولوژی این انگل نقش کمتری دارند.