مطالعه در مورد کیفیت زندگی شهری از دهه ی 1970 به صورت قابل ملاحظه ای در شهرها و کشورهای مختلف مورد توجه جدی قرار گرفته است. منظور از کیفیت زندگی شهری توجه به شاخص های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، محیطی و روانی و غیره در دو بعد عینی(کمی) و ذهنی(کیفی) در روند برنامه ریزی کیفیت زندگی شهری است. پژوهش پیش رو با هدف بررسی و ارزیابی عوامل موثر بر کیفیت زندگی شهروندان نواحی مختلف شهر نوشهر صورت گرفته است. در این مطالعه، دربررسی ابعاد عینی و ذهنی کیفیت زندگی شهروندان شهر نوشهر، مدل سلسله مراتب نیازهای اساسی مازلو، مبنای کار قرار گرفته است روش جمع آوری داده ها از طریق پرسش نامه با حجم نمونه 400 عدد و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss و در قالب تحلیل های توصیفی و استنباطی انجام شده است. نتایج به دست آمده از مدل تحلیل عاملی حاکی از آن است مجموع واریانس تبیین شده بعد عینی برابر با (53.171) و بعد ذهنی(60.984) به دست آمده است که با توجه به نتایج، شهروندان نواحی مختلف شهر نوشهر از بعد ذهنی کیفیت زندگی خود رضایت بیشتری دارند. بالاترین بار عاملی برای بعد عینی، به عامل «همبستگی اجتماعی» با درصد واریانس(18.168) و بعد ذهنی، به عامل«احساس ارزشمند بودن» با درصد واریانس(26.651) را نشان می دهند. همچنین یافته ها حاکی از آنند که متغیرهایی همچون وضعیت اشتغال، سطح درآمد، و سطح تحصیلات تاثیر زیادی بر کیفیت زندگی شهروندان نواحی مختلف شهر نوشهر دارد؛ و افراد شاغل با سطح درآمد بالاتر و افرادی که سطح تحصیلات بالاتری دارند، کیفیت زندگی بهتر و رضایت بیشتری دارند. نتایج به دست آمده از آزمون آنوا در بررسی وجود تفاوت کیفیت زندگی نواحی مختلف و بافت های مختلف(قدیم، میانی،جدید) شهر نوشهر نشان می دهد که، کیفیت زندگی شهروندان نواحی مختلف شهر نوشهر تفاوت چندانی با هم ندارد، در نتیجه موقعیت مکانی، تاثیری در میزان رضایت از کیفیت زندگی شهروندان شهر نوشهر نداشته، همچنین نتایج بررسی بافت های مختلف شهر نوشهر نیز حاکی از آن است که، نوع بافت شهری(قدیم، میانی و جدید) تاثیری در میزان رضایت از کیفیت زندگی شهروندان شهر نوشهر ندارد.