از دوران کلاسیک شکل گیری اندیشه سیاسی همیشه این سوال مطرح بوده است که چه رابطه ای بین سیاست و اخلاق می توان برقرارکرد. دیدگاههای مختلفی در این رابطه طرح شده است؛ عده ای به گسست بین اخلاق و سیاست معتقدند ولی در مقابل، افرادی هم اعتقاد دارند در حوزه سیاسی دست زدن به اقدامات غیر اخلاقی برای رسیدن به اهداف سیاسی ناپسند و مذموم است و باید اصول اخلاقی در سیاست رعایت شوند. در این پایان نامه ابتدا به بررسی دیدگاه ها درخصوص رابطه اخلاق و سیاست پرداخته و برآن بوده ایم تا با تبیین رابطه بین اخلاق و سیاست و با توجه به تأثیر آن دو بر سرنوشت سیاسی و سعادتمندی بشر، مفهوم اخلاق و سیاست و جایگاه آن دو را در اندیشه و عملکرد امام موسی صدر مورد تحقیق قرار دهیم. به همین جهت با تبیین بخشی از منظومه فکری او، نسبت اندیشه و سیره عملی ایشان را با صورت بندی های چندگانه رابطه اخلاق و سیاست سنجیده و نشان داده ایم که اندیشه و عمل وی در کدام یک از این گونه شناسی ها می گنجد و پاسخ ایشان به این رابطه چگونه بوده است. بر این اساس، وی جزو طرفداران رهیافت «پیوستگی اخلاق و سیاست» قلمداد شده و در اندیشه و عمل خود معتقد و ملتزم به نظریه «تبعیت سیاست از اخلاق» بوده است.