اساس کار بر احیای میراث مکتوب زبان فارسی است که نسخه ی نگارستان معین الدین جوینی نویسنده و شاعر قرن هشتم از میراث ادبیات تعلیمی و عرفانی ایران بقصد احیاء یک متن ادبی انتخاب شد نسخه آستان قدس که در میان دیگر نسخ کامل تر به نظر می رسید به عنوان نسخه اساس قرار گرفت انتخاب نسخه بدل ها و مقابله در مرحله دوم کار انجام گرفت در این تصحیح به علت رعایت امانت داری مبنا بر عدم تصرف مصحح در موارد غیر ضروری بود ولی در جاهایی که نسخه ی اساس اشتباه آشکار داشت سعی شده است از کلمه صحیح نسخ دیگر استفاده شود