یکی از شاخص های مهم توسعه و سلامت در کشورها میزان مرگ ومیر کمتر از پنج سال می باشد، اگر چه در طی دوره های گذشته میزان مرگ ومیر کودکان کاهش چشم گیر داشته ولی این میزان برای همه کشورها و مناطق شهری و روستایی هر کشور به طور یکسان کاهش نیافته است، مطالعه حاضر برای نشان دادن میزان مرگ و میر و عوامل موثر بر آن در مناطق روستایی تحت پوشش خانه های بهداشت در کشور ایران طی سال های 1385 تا 1387 صورت گرفته است. روش بررسی: روش انجام این مطالعه تحلیل ثانویه داده های زیج حیاتی خانه های بهداشتی مناطق روستایی کشور و هم چنین داده های سالنامه آماری استان های کشور و هم چنین داده های سرشماری سال 1385 بوده است و سپس مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: روند میزان مرگ ومیر زیر پنج سال در مناطق روستایی کشور نشان می دهد، کمترین میزان مرگ و میر زیر پنج سال در سال 1385، 6.71، در سال 1386، 12.03 و در سال 1387 برابر با 10.10 بوده است، همچنین حداکثر این میزان در سال 1385 برابر با 31.95، در سال 1386، 32.10 و در سال 1387، برابر37.51 بوده است. در این مطالعه مشخص شد که میزان مرگ و میر زیر پنج سال در نقاط روستایی کشور با دسترسی به آب آشامیدنی سالم و بهداشتی، میزان درآمد سالیانه خانوار دارای همبستگی منفی و معنادار بوده است، همچنین بین درصد جمعیت ساکن در روستای قمر و درصد زایمان های غیر حرفه ای در مناطق روستایی همبستگی مثبت و معنادار وجود داشته است، اما بین جنسیت کودک و وزن نوزاد هنگام تولد رابطه معناداری مشاهده نشده است. نتیجه گیری: در بین ویژگی های وضعیت سلامت جامعه تعامل پیچیده ای برقرار است که مجموعه کنش ها و واکنش-های آن چارچوب توسعه اقتصادی و اجتماعی جامعه را می سازد. همان طور که در طرح حاضر مشاهده شد، متغیرهای بهداشتی، جمعیت شناختی و اجتماعی دارای تاثیر متقابل بر همدیگر بوده و همه افزایش دسترسی به هر کدام باعث تقویت دیگری و در نهایت کاهش میزان مرگ و میر زیر پنج سال شده است.